مشروح اخبار

» آرام بخوابید امشب؛دل ما بی قرار است

در آن شب سرد و تاریک دی ماه و میان نیزارهای شط چه گذشت بر یلان ایرانی؟چند مادر در همان لحظه برای همیشه از دیدن چهره دلبندش محروم شد و کمر چند پدر شکست؟

کدام مادری می تواند تصور کند میوه ی زندگی اش، رستم دستانش، قهرمان قصه هایش ،سرباز وطنش دست بسته زنده به گور گشته؟

27اردیبهشت 94 بود که خبری کوتاه فضای کشور را چنان تحت تاثیر خود قرار داد که تمامی جریانات سیاسی و فرهنگی و حتی مردم کوچه و بازار را به ناگاه به واکنش واداشت.

خبر کوتاه بود: فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستادکل نیروهای مسلح خبر داد: 175 تن از شهدایی که وارد کشور شدند متعلق به غواصان عملیات کربلای 4 است که با دستان بسته به شهادت رسیدند و زنده به گور شدند.

همین دو سطر کوتاه کافی بود تا موجی از همدری را در سطح جامعه و بخصوص شبکه های مجازی برانگیزد و پوسترهای این 175 غواص شهید دست به دست و به صورت گسترده میان کاربران شبکه های اجتماعی رد و بدل شود.

هر کدام از شخصیت های سیاسی و فرهنگی در صفحات شخصی و دیگر تریبون ها به نوعی نسبت به ابهت این خبر قد خم کردند و کسی نبود که بزرگی این صحنه را درک نکند.

5 دی 1365 عملیات کربلای 4 به فرماندهی سپاه با رمز محمد رسول الله در محور ابوالخصیب به صورت گسترده آغاز شد.

این عملیات قرار بود با استفاده از تاریکی شب بصورت ناگهانی انجام گردد .عملیات کربلای 4 با هدف تصرف ابوالخصیب و محاصره نیروهای مستقر در شبه جزیره فاو و تهدید بصره از جنوب؛ با رمز «یا محمد(صلی الله علیه و آله)» انجام شد. با پیروزی در این عملیات شبه جزیره فاو کاملا آزاد شده و موقعیت ایران در خلیج فارس بیش از پیش تقویت می‌شد.

خدا می داند سربازان مصمم ایرانی چه اراده ای برای آزادسازی سازی فاو و سربلندی مام وطن داشته اند و غواصان شط چگونه دلیرانه تمامی خطرها را به جان خریده بودند ولی نیرویی که نمی توانست رو در روی سربازان پارسی مقاومت کند اینبار از پشت خنجر زد و با لو رفتن عملیات غواصان دلیر را غافلگیر کرد.

در آن شب سرد و تاریک دی ماه و میان نیزارهای شط چه گذشت بر یلان ایرانی؟چند مادر در همان لحظه برای همیشه از دیدن چهره دلبندش محروم شد و کمر چند پدر شکست؟

کدام مادری می تواند تصور کند میوه ی زندگی اش، رستم دستانش، قهرمان قصه هایش ،سرباز وطنش دست بسته زنده به گور گشته؟

مادر است و امید...مادر است و انتظار...انتظار هر که را از پای درآورد مادر را نمی تواند... و او روزها و شب ها با امید وصال فرزند طی می کند...برایش عروسی می گیرد...نوه هایش را در آغوش می گیرد و صبح ها نان داغ برایش می پزد...

پدرش صبورتر نشان می دهد...بی تابیش کمتر است ولی کسی چه می داند این پیرمرد دلشکسته برای چندمین بار دور از چشمان مادر نیزارها را جستجو کرده به امید ردی از جگرگوشه اش...و شب خسته و ناامید برگشته به خانه ای که در و دیوارش بوی گمشده اش را می دهد...

بانوی صبور مقاوم باش :یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم خور

یوسف برگشت اما با دستانی بسته!