ای آنان که در جایگاه تصمیم و تدبیر نشستهاید،صدای ما را هم از دیاری نجیب و مغبون از خوزستان همیشه قهرمان بشنوید.
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین راک نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
فریاد خوزستان زیر آسمان دود.
بسماللهالرحمنالرحیم
ای آنان که در جایگاه تصمیم و تدبیر نشستهاید،
صدای ما را هم از دیاری نجیب و مغبون از خوزستان همیشه قهرمان بشنوید.
اینجا خوزستان است؛ سرزمین نخل و خون،
جایی که روزگاری کارونش آواز حیات میخوانْد و امروز نالهی عطش سر میدهد.
دیار مردم صبور و مؤمن، که سالهاست میان دود و ریزگرد و بیهوایی،
نفس میکشند بیآنکه نفسی تازه کنند.
کودکانمان در کلاسهای تعطیلشده به آموزش بی کیفیت مجازی پناه بردهاند،
پیرانِ ما در خانهها با ماسک و دعا روزگار میگذرانند،
و آسمانِ این سرزمین، دیگر آبی نیست؛ خاکسترِ وعدههای عملنشده است.
تا کی باید هوای آلودهی صنایع، سوزاندن گازها، و غفلت از تالابها،
بر جان مردم آتش بریزد؟
تا کی باید خوزستان، که روزی مایهی سربلندی ایران بود،
قربانی بیبرنامگی و بیتوجهی بماند؟
ای مسئولان، ما فریاد نمیخواهیم، عمل میخواهیم.
خوزستان را دریابید، پیش از آنکه آخرین نفسهایش به سکوت بدل شود.
آیا با دلی شکسته، قلبی رنجور
به فردایی که آسمان صاف شود و دمی دم و بازدم کنیم
و کودکان خوزستان زیر آسمان آبی، بیدود و بیماسک، بخندند امید داشته باشیم؟
آیا در این سرزمین مسئولی به اهواز و خوزستان به چشم مظلومیت ومحرومیت می نگرد؟
آیا به فرموده امام خوزستان دَین خود را ادا نموده یانه؟
آیا ما جزیی از ایران اسلامی هستیم یا فقط نفت، گاز و دیگر انرژی مان برای ایران عزیز است؟
آیا نباید ریاست محترم جمهوری یا معاون یا مسئولی در این ایام در این خطه ی قهرمان پرور مستقر شود؟
تا کی باید تحمل کرد؟
سید فخرالدین شریف مقدم
اهوازِ زرخیز مظلوم
17 آبان ماه 1404
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر