» آياي بي جوابم و اماي بي دليل!

 راک نیوز-با مسند نشيني ارز و طلا که هنوز هم ميل به صعود دارد، و نگراني مردم و بازار، گناه را به پاي که بايد نوشت؟ آيا آمريکاي جهان خوار عامل بي ثباتي اقتصادي و تنش هاي اجتماعي و سياسي ماست و هم اوست که دست از سر ما برنمي دارد و از جايگاه ثروت و قدرت و فن آوري و سياست استکباري و استثماري و دعوي آقايي بر جهان، وضع نابهنجار ما را موافق طبع خود يافته و ما را با تبختر به همان جايي مي برد که مي خواهد و به پيروي از نيات قلبي وزير دفاع اسبق خود مي خواهد که ريشه موجوديت ما را بخشکاند؟ آيا روباه پير استعمار، از خوي استعماري خود دست برنمي دارد و آرزو دارد تا مثل عصر ملکه ويکتوريا، هميشه آفتاب بر پرچمش بتابد؟ آيا اتحاديه اروپا همان انگلستان سده نوزدهم ميلادي است که پا بر جاي پاي سلف استعمارگر خود گذاشته است؟ آيا چين و روسيه، در لباس ميش آمده اند و ما را لقمه  لذيذ بي درد سري يافته اند که خواهان تداوم وضع موجودند و امتيازهاي رضايت بخش بيشتري مي خواهند؟ آيا ترکيه، دوران امپراتوري عثماني را به ياد آورده که ناصحانه مي خواهد نقش خود را در اين سوي جهان، به تدبير، ايفا کند؟ آيا ذخاير مالي عربستان، سرريز شده است که به خيال خود مثل زمان حمله عراق به ايران، مي خواهد دوباره هزينه جنگ نابرابر غرب با ايران را بپردازد و نمي داند که بر سرشاخ نشسته است و بن مي برد؟ آيا کشورهاي کوچک به ظاهر برادر، مقصرند که بندرهاي پر و پيمانشان را به جاي بندرهاي ما نشانده اند و چشم اميد ما را به سوي خود مي کشند و با ميلياردها کالايي که از سراسر جهان گرد آورده اند، موجب شده اند تا فيل ما به عوض هندوستان، ياد آنها کند!   آيا آن جوانان پر احساسي گناهکارند که با سو» استفاده از احساسات پاکشان، آنها را به سفارت انگليس   بردند و بلندگو بر دست و دهان گشاده و چشم تعقل بسته، دولت و دستگاه ديپلماسي کشور را در موضع انفعالي نشاندند و سبب شدند که اجماع جهاني عليه ما صورت گيرد، اجماعي که پيامدش همين درهم ريختگي اقتصاد ماست و معلوم هم نيست که اين قافله لنگ ما تا به حشر هم خواهيد لنگيد يا...   آيا کساني آتش بيار وضع موجودند که بدون هماهنگي و صلاحديد از تريبون هاي مختلف خارج از چارچوب دستگاه سياستگذاري کشور سخن مي گويند و منافع ملي ما را به مخاطره مي اندازند و هزينه سنگيني را بر دوش آزرده اين ملت مي گذارند؟ آيا آن قطاري مقصر است که ترمز بريده، راه به ناکجا آباد مي برد؟ يا گناه از بي استعدادي دنياست که نمي خواهد طرح و برنامه و مديريت را از ما اقتباس کند؟ يا گناه را به پاي آن نهادي بايد نوشت که از توان نظارت و سوال و استيضاح خود استفاده نمي کند و گاه و بيگاه به مصلحتي مي انديشد که به مصلحت ملت نيست! به ياد آوريد آن وزيري که مي گفت اگر حباب ارز و طلا ترکيد، گله نکنيد و از استيضاح به سلامت جست. آيا آن برصدر نشسته و قدرديده  مي داند که اين حباب، چرمينه رشد يافته اي است که تير بانک مرکزي و اقتصاد و دارايي هم بر آن کارگر نيست و تا بر سر همه ما خراب نشود، نمي ترکد؟يا نه ما مردم مقصريم که در هواي پرسوز زمستاني، پشت در بانک ها به اميد برق سکه هاي چشم نواز، شب را به صبح مي آوريم تا ارضا شويم و آن گاه هر روز که مي گذرد، بانک مرکزي، نقشي ديگر، از آستين پر از رمز و رازش بيرون مي آورد و بر عطش خود و مردم براي پول مي افزايد تا چاره نقدينگي بيش از سيصدهزار ميلياردي را که خود به همراهي تيم اقتصادي، تزريق کرده است، جمع آوري مي کند! و رئيس محترمش هم، که امروز همه امور را اصلاح کرده و به سامان آورده، از سربي نيازي و با افتخار بگويد که اگر امروز از من بخواهند که بروم با طيب خاطر خواهم رفت! که دين خود را ادا کرده ام و آثاري گرانقدر، جهت نمونه برداري آيندگان به يادگار نهاده ام و نهاده ايم!  چون معتقديم که اقتصاد دستوري و عدم تمکين در برابر قانون، در اين سوي دنيا جواب مي دهد و با مقصر شمردن و به هيچ انگاشتن گذشتگان و اسلاف و ناديده گرفتن عرف هاي اصيل و قوانين بين المللي، به زعم اين تيم، مي توان به مدينه فاضله رسيد و سرانجام آيا کسي هست که بگويد فقط من کارشناس ارشد در همه امور و کل خفيات نيستم و ديگراني هم هستند که صلاح دين و انقلاب و کشور را اگر از ما بيشتر نخواهند، کم نمي گذارند و ادعاي آنان گوش فلک را پر نمي کند و هنوز هم مي تواند اين قطار بي ترمز در همه امور را مهار کنند! آيا تفضل الهي ما را مشمول الطاف بيکران خود خواهد کرد تا هشيار شويم و به تدبير بينديشيم و فقط خود را نبينيم و ديگران را هم به حساب آوريم؟