خبرنگاری هم شرافتمندانه است و هم پرخطر، اما نه برای باجگیرانی که نشریات «کپی کن و بچسبان» را اداره میکنند و از خود هیچ ندارند. این بخش نه میتواند بنویسد و نه میداند در جامعه چه میگذرد که قدرت تحلیل و شجاعت بیان آن را داشته باشد. این فرقه، در کشور خودمان از یک دهه قبل به این سمت، به منظور «تلکه»گیری و ایفای نقش...
خبرنگار در مفهوم واقعی، یعنی انسانی آگاه و متعهد که برای کسب اطلاعات در جهت آگاهی دادن به جامعه با هدف کاهش مشکلات انسان و محیط او، دست به هر کاری ـ حتی خطرناک ـ میزند. به همین دلیل، خبرنگاری از شغلهای پرخطر است.
هر ساله تعدادی خبرنگار جان شریف خود را در جنگها، درگیریهای داخلی کشورها و... از دست میدهند. برخی نیز به خاطر نوشتههای اعتراضی در باره حکومتها و سیاستمداران، دستگیر، محاکمه، زندانی و احیاناً از بین میروند. جهان از این خبرنگاران خالی نیست.
آدمی با این ویژگیها، از نظر فکری و احساس مسئولیت نسبت به جهان و انسان، با سایرین متفاوت است و همیشه در جلو کاروان حرکت میکند. او یک رزمنده است، زیرا میداند راهی را که در پیش گرفته، پر از خطرات پیشبینی نشده است.
خبرنگاری هرچند یک شغل است و درآمد ماهیانه دارد، ولی خطرات احتمالیاش که محصول حضور در جنگها و درگیریها یا شاخ به شاخ شدن با باندهای سیاسی و اقتصادی است، آن را از حالت یک شغل معمولی خارج میکند و هر کسی نمیتواند وارد آن شود. با این حال، اقلیتی سودجو و فریبکار میتوانند با اهداف خاصی وارد این حرفه شده و درآمدهای زیادی به دست آورند. این عده در موقعیتهایی که مستلزم دفاع از حقوق جامعه است، حضور ندارند، اما میتوانند با باندهای گوناگون قدرت و ثروت یا مسئولان و حاکمان زورگو/ترسو وارد معامله شده و در قبال تعریف و تمجید یا عدم افشای اسرار آنها، باجگیری کنند. این افراد همه جای جهان حضور دارند؛ از بوشهر بگیر تا امریکا.
خبرنگاری هم شرافتمندانه است و هم پرخطر، اما نه برای باجگیرانی که نشریات «کپی کن و بچسبان» را اداره میکنند و از خود هیچ ندارند. این بخش نه میتواند بنویسد و نه میداند در جامعه چه میگذرد که قدرت تحلیل و شجاعت بیان آن را داشته باشد. این فرقه، در کشور خودمان از یک دهه قبل به این سمت، به منظور «تلکه»گیری و ایفای نقش «بلندگو»داری و به شکل قارچ گونه و بیشتر در قالب «سایتهای خبری» رشد زیادی داشته است. این گروه یا اخبار دیگران را دستکاری میکند، یا شایعات سفارشی میسازد، یا با انشاهای کودکانه و غیراستاندارد، مطالبی سرهم میکند که ارزش خبری ندارد. این افراد کاسبانی هستند که شاید به منظور «بلاک» کردن خبرنگاران متعهد و مسئول تقویت میشوند تا با شلوغکاری و هیاهو، افکار عمومی را به سمت جنگهای زرگری ـ که معمولاً از سوی باندهای سیاسی و اقتصادی سفارش میشود ـ بکشانند. حساب این افراد از جریان روزنامهنگاری متعهد کاملاً جداست.
خبرنگار متعهد، قبل از اینکه قلم به دست بگیرد، به خودآگاهی رسیده و دردهای جامعه انسانی را میشناسد و به دنبال درمان دردهای بیشماری است که وبال گردن انسان و محیط اوست. چنین کسی بناچار باید خطر کند و بر روی طنابی در میانهی دو بلندی حرکت نماید. او شجاعانه وارد جنگها و درگیریها میشود، اسرار پشت پرده را افشا میکند، سازشکار نیست، باج نمیگیرد و تاوانش را هم پس میدهد. روز خبرنگار بر خبرنگاران متعهد، مسئول و وظیفه شناس گرامی باد. درود بیکران بر روان پاک خبرنگارانی که جانشان را در جنگها از دست دادند یا با شمشیر تروریستها جان باختند و یا در آتش خشم باندهای سیاسی و اقتصادی قدرتمند سوختند.
اسماعیل منصورنژاد ـ روزنامهنگار
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر