جنگ ها وآثار پس از آن

14 آذر 1391, 23:52

ماندانا عصری- جنگ جهانی‌ اول درسال ۱۹۱۴ آغاز جنگ جهانی‌ اول این سرباز پیش از آنکه به جنگ برود برای پیشگیری از دزدی، دو چرخه خودرا به درخت کوچک خانه قفل می‌کند. سرباز هیچگاه به خانه باز نگشت. خانواده او برای یاد بود فرزند دوچرخه را از درخت جدا نکردند. ۹۵ سال پس از آن این تندیس بوجود آمد   جنگ جهانی دوم جنگ جهانی دوم بین سال های 1939 تا  1945 در گرفت. در این جنگ بیش از 100 میلیون نفر شرکت داشتند و نزدیک به 70 میلیون نفر جان خودشان را از دست دادند. بیش از 65 سال از جنگ جهانی دوم می گذرد اما وسعت این نبرد به اندازه ای بود که همچنان نیز خبر ساز می شود.

 
در دوره جنگ جهانی دوم، ساحل "ماپلتون" در انگلستان به عنوان یک منطقه آموزشی برای نیروهای این کشور شناخته می شد. پس از جنگ این منطقه پاکسازی شد و مورد استفاده مردم قرار گرفت.



چند روز پیش بر اثر رانش زمین در این منطقه یک انبار مخفی در زیر صخره ها نمایان شد. نکته جالب این جاست که این انبار محل برای نگهداری نارنجک و موشک بوده است.

در این انبار مخفی که بیش از 60 سال پنهان مانده بود نزدیک به هزار نارنجک و راکت عمل نکرده وجود داشت و مسئولین اعلام کرده اند که برخی از این راکت ها همچنان قابلیت انفجار دارند.

در تحقیقات بیشتر مشخص شد این مواد منفجره بیشتر برای آموزش نیروها بوده است اما قدرت انفجاری آن ها همچنان می تواند تلفاتی را به جای گذارد و از همین رو این منطقه بار دیگر بسته شده است تا به ایمنی کامل برسد.


به گفته برخی از مسئولین این منطقه برای انتقال دادن این مهمات بیش ار یک هفته زمان لازم است چرا که باید در نهایت دقت آن ها را به یک مکان امن منتقل کنند./ ق پ   جنگهای داخلی و اثرات مخرب آن  جنگ همواره از تلخ ترین رویداد های تاریخ بشر شناخته شده است. بیان تلخی ها و مصائب جنگ یکی از رسالت های اهل هنر بوده و در همین مورد آثار معروفی خلق شده است. یکی از معروف ترین آثار هنری ضد جنگ، تابلوی «گرانیکا»ی پیکاسو می باشد. این نوشتار معرفی این نقاشی جهانی است.
 

تابلوی گرانیکای پیکاسو در تمام جهان به عنوان یکی از مهمترین قطعات هنری ضد جنگ شناخته شده است ، این تابلو اعتراض صریحی به بمباران روستای گرانیکا در اسپانیا توسط هواپیماهای جنگنده آلمانی و ایتالیایی است . پس از اتمام نقاشی در سال 1937 پیکاسو اجازه داد تا این تابلو به یک تور کوتاه دور دنیا برود . هدف او این بود که مطمئن شود تمام مردم دنیا از ترس و وحشتی که اسپانیا را فراگرفته آگاه شوند . پیکاسو در جنگ های داخلی سرسختانه مخالف فاشیست ها بود و گرانیکا نه تنها به عنوان آشکارترین بیانیه ضد جنگ او بلکه به عنوان یکی از مشهورترین بیانه های ضد جنگ در طول تاریخ باقی مانده است .
درخواست بمباران گرانیکا توسط ملی گراهای اسپانیا در طول جنگ داخلی آن کشور صورت گرفت و یکی از مخوف ترین تهدیدهای وحشیانه در این مناقشه بود . گرانیکا روستای کوچکی بود با جمعیت هزار نفر ، بیشتر این جمعیت زنان و کودکان بودند و مردها روستا را برای جنگ ترک کرده بودند . بمباران روستا بیشتر به خاطر ارعاب و تهدید انجام گرفت تا یک حرکت استراتژیک جنگی و آمار کشتگان بین 400-500 تا 1600 نفر تخمین زده شده است .
صرف نظر از تعداد تلفات - هر چند که تاثیرات بمباران گرانیکا قابل توجه و اساسی است - این بمباران یک بار برای همیشه همکاری بین فاشیست های آلمان ، ایتالیا و اسپانیا را اثبات کرد و همچنین نشان داد که نیروی هوایی آلمان متعهد شده بود که بمباران را به این طرز وحشیانه انجام دهد . این تاثیر در جنگ جهانی دوم قابل توجه است ، چرا که گرانیکا یکی از اتفاقات کلیدی بود که تاکتیک های مبارزه نیروی هوایی آلمان را شکل داد .
تابلوی گرانیکا به طرز مهیبی بزرگ است ؛ 3 متر و نیم در 7 متر و 80 ، یک نقاشی دیواری با رنگ روغن روی بوم نقاشی . در نقاشی از رنگ های خاموش طوسی ، مشکی و سفید استفاده شده است . تابلو از قسمت های مختلفی تشکیل شده که به طور کلی مخالفت در برابر بمباران گرانیکا را نشان میدهد . سبک انتزاعی پیکاسو تماشاگران را گیج میکند به خصوص در قسمت میانی تابلو ، جایی که پس از تحلیل های دقیق می توان شکل های بسیاری از دل آن بیرون کشید . اما بیشتر دیده ها به سمت چپ تابلو جذب میشود ؛ جایی که یک گاو نر به زنی که بر سر جنازه کودکش مویه می کند خیره شده است . این قسمت از نقاشی تفسیرهای زیادی را به خود اختصاص داده است .
در قسمت میانی نقاشی یک اسب و تعدادی تصاویر دیگر مثل جمجمه انسان و گاو نر دیگری دیده می شود . نیزه ای از میان اسب رد شده و درد بسیاری را برای او ایجاد کرده است ، زخمی دردناک که بر تمام صحنه غالب است .
بسیار جالب است که تمام این وحشیگری ها در یک اتاق اتفاق می افتد و در سمت راست صحنه ساختمانی در حال سوختن مشاهده میشود . نیت پیکاسو احتمالا آن بوده که قتل عام را هم از نمای بیرونی و هم درونی نشان دهد و بگوید که چگونه انسان را در حد یک حیوان تنزل می دهد . از آنجا که گاو سمت چپ بر عکس دیگران که خون اسب را بر زمین می ریزند ایستاده و به ضجه زن فکر می کند میتواند حلقه زنجیری بین نمود انسانی و حیوانی جنگ باشد.
چراغی که در بالای نقاشی میان خورشید تعبیه شده سمبلی ست از ناامیدی انسان نسبت به تلاش برای به دست آوردن یاری پروردگار و هیچ تضمینی برای رستگاری از این صحنه وحشیانه وجود ندارد . سمت راست تابلو زنی در میان پنجره شناور است و دستی شعله ای را بالا نگه داشته ، نگاه پر از ترس زن نشان میدهد که برای دیدن این صحنه ها آماده نشده است . پیکاسو دوباره کمبود امید را از طریق این تصویر نشان می دهد . واضح است که نقاشی زمانی به پایان رسیده که او هنوز مطمئن نبوده است که اسپانیا روزی از وحشت جنگ نجات خواهد یافت یا نه ؟
قسمت راست تابلو شاید این امر را برجسته می کند که انسان ها موجب ویرانی توسط درد و آتش می شوند . این قسمت از تابلو واقع گرایانه تر از قسمت قبل است ، شعله هایی که اشیاء را دربرمی گیرند و در سیاهی که باز می شود ، دری که تفسیر های متفاوتی از آن ارائه شده است . بعضی ها این در را امیدی برای آنهایی که در نقاشی به دام افتاده اند می دانند ؛ آنها هنوز می توانند فرار کنند . دیگران می گویند این در نشانه ای شوم است ؛ دری به سوی هیچ و نشانه ای برای آنکه پیکاسو نتیجه این جنگ را چیزی جز ویرانی نمی داند . همچنین می توان این در را همزمان نماد هر دو فکر دانست . دری که هم نسیان و فراموشی و هم رهایی را عرضه می کند . سردی نمای خارج از در نشان می دهد پیکاسو آن را دروازه ای به سوی سرنوشت می داند .
گرانیکا جنایات نظامی را به تصویر می کشد برای همین گاهی از جنایات دیگری که در سطح جهان اتفاق می افتد به گرانیکای نو تعبیر می شود . کمی بعد از حمله به عراق دستور داده شد تا کپی گرانیکا که بر سر در پنتاگون آویزان شده بود پوشانده شود این امر بیانگر تاثیر این تابلو در نظامیان برای فهم وحشت و ترسی ست که ایجاد می کنند . 70 سال پس از بمباران گرانیکا این قصه توسط تابلوی پیکاسو زنده ماند تا دیگران مروری بر تاثیرات رفتار خود داشته باشند . گرانیکا؛ روایتی تلخ از ماجرای جنگ
ترجمه: ریحانه حاجی محمد پور

ادامه خبر...

وحدت آفريني به سبک صدا‌و‌سيما‌!؟

14 آذر 1391, 07:06

نويسنده : مهدي عزيزي

شنبه شب گذشته، دربخش خبري 20:30 شبکه دوم سيما گزارشي منعکس شد به شرح ذيل: در ابتدا مجري پرسيد: « چي شد که بعضي روزنامه‌ها و سايت‌ها، بي‌توجه به تجربه‌هاي گذشته، دوباره رفتند سراغ تخريب چهره‌ها!؟» و در ادامه گزارش ذيل پخش شد: «به موازات خويشتن‌داري تحسين برانگير مسوولان سه قوه و آرامش بخشي به فضاي عمومي جامعه‌، بعضي روزها، تيترهاي درشت برخي روزنامه‌ها و سايت‌هاي خبري ميدان تازه اي را براي بگو مگوهاي بيهوده و تخريب و نامهرباني سياسي ايجاد مي‌کنند.اخباري از اين دست که مسئولي با عناصر فلان جريان سياسي ديدار کرده؛ وبعد سيل تکذيب از جانب آن مسوول و سيل تاييد از جانب رقيبان او ؛ يا اخباري مبني بر مانع تراشي براي سفر يک چهره سياسي به فلان شهر‌. طنز ماجرا هم البته اينجاست که زير پوشش رقابت؛ عده‌اي ميدان رقابت سالم سياسي را با ميدان مبارزه با دشمن اصلي اشتباه بگيرند و توپخانه را به سمت نيروهاي مختلف و سلايق گوناگون جبهه انقلاب بگشايند. آيا تجربه‌هاي مکرر سال‌هاي دور ونزديک براي هوشياري در مقابل اين دام کافي نيست؟» در گزارش فوق،وقتي از خويشتنداري مسـئولان سه قوه صحبت به ميان آمد، تاکيد پُررنگي بر تحسين برانگيزبودن اين موضوع شد که نه تنها اشکالي ندارد، بلکه خيلي هم خوب است و نيز تصاوير درشت و زيبايي از ايشان به نمايش درآمد که به نشانه وحدت و همدلي در کنار يکديگر قرار گرفته و لبخند مي‌زدند. در عين حال، ساير تصاويرعلي‌الخصوص تصوير آيت‌الله ‌هاشمي بسيار نامناسب بود، تصاويري تار شده ،شک برانگيز و مبهم. نکته بسيار عجيب اين گزارش آن جاست که مي‌گويد: «ميدان رقابت سالم سياسي را با ميدان مبارزه با «دشمن اصلي‌!؟» اشتباه گرفته‌اند». پرسش اين که در ترکيب فوق چرا واژه «اصلي» به کلمه دشمن افزوده شده و منظور از بکار بردن واژه ترکيبي «دشمن اصلي‌!؟» چيست؟ با توجه به مصاديقي که در گزارش آمده ؛ از جمله‌: «مانع تراشان براي سفر» آيا منظور اين است که مانع تراشان دشمن اند، اما غيراصلي‌اند‌؟ يا اينکه منعکس‌کنندگان خبر لغو اين سفر دشمن‌اند؟ و يا غرض آن است که انعکاس اينگونه اخبار در جهت معرفي دشمن، درست است اما فعلا دشمن اصلي فراموش نشود!؟ ويا... بالاخره معلوم نمي‌شود که در اينجا منظور از کلمه دشمن ، کيست و يا چيست‌؟ درمجموع‌، فارغ از اين احتمال که در ترکيب بندي جملات و يا کلمات اشتباهي صورت گرفته‌؛ به عمد بوده يا خير‌؟ موضوع ديگر اينکه‌: آيا مسئولان خبري صداوسيما از ميزان بُرد ، نفوذ و تاثير‌گذاري رسانه خويش مطلع نيستند ؟کيست که نداند بُرد رسانه‌اي چند روزنامه و يا سايت اينترنتي در مقايسه با غول رسانه‌اي صداوسيما به قدري ناچيز است که اصلاَ به حساب نمي‌آيد .(چيزي در حد مطالعه نخبگان و خواص جامعه‌!). اين گزارش در حالي پخش شد که تنها يک روز غير تعطيل از لغو سفر آيت‌الله ‌هاشمي به کرمان مي‌گذشت و درصد کثيري از جامعه ،اساساَ متوجه موضوع مورد اشاره صداوسيما نبودند... بنابراين چگونه است که اين چنين آن را بزرگ و منعکس مي‌نمايند و از ديگر سو، مدعي غلط بودن انعکاس اينگونه اخبار شده و آن را نفي مي‌کنند؟ براستي آيا جز اين است که صدا‌و‌سيما به تناوب و هراز چند گاه ازطريق ميدان دادن به برخي تفکرات خاص، به بهانه‌هاي مختلف، از جمله عدم تخريب و تفرقه‌؛ تخريب و تفرقه افکني را در دستور کار خويش قرار داده و در عين حال فرياد وحدت سر مي‌دهد!؟ گزارش مورد اشاره به داستان فردي مي‌ماند که از ديگري بدگويي مي‌کرد و او را دشنام مي‌داد. فردي(بخوانيد صداوسيما !)از راه رسيد و با ژست اخلاقي فرياد برآوردکه‌: «‌درست نيست به فلان فلان شده دشنام مي‌دهي! »

ادامه خبر...

به بهانه 14آذر روز جهانی داوطلب

13 آذر 1391, 10:48

 

 سلامتی محور توسعه است و مسائل و مشکلات بهداشتی همان مشکلات توسعه است که نمی توان آن را فقط دربخش سلامت حل نمود، بنابراین جلب مشارکت  تک تک افراد جامعه  وبخشهای توسعه برای حل مشکلات بهداشتی  و رسیدن به سطح قابل قبول (سلامت برای همه ) از ضروریات می باشد .

• - نقش مشارکت مردم در فرآیند توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و حتی سیاسی قابل توجه است و نهادینه کردن مشارکت مردمی در تشخیص اولویت ها ، برنامه ریزی ، اجرا و ارزشیابی خدمات بهداشتی درمانی امری اجتناب ناپذیر است، بنابراین وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی از سال 1369 با انگیزه حل مشکلات اقدام به طراحی و اجرای (طرح رابطان بهداشت ) نمود . که درحال حاضر به عنوان یک بستر مناسب جهت ارتقاء سلامت جامعه می شود.
• - مرکزبهداشت شهدای انقلاب در این راستا، با جذب حدود 1000 داوطلب سلامت از سراسر مراکز /پایگاههای تحت پوشش ، جذب 52 داوطلب متخصص از ادارات مختلف همچنین جذب داوطلبان از گروههای مختلف اصناف، عشایر، افاغنه و بهزیستی توانسته است قدم مثبتی در این راه برداشته و زمینه ساز توسعه مداوم و پایدار درجهت ارتقاء سطح سلامتی مردم شهر شیراز باشد.

درذیل به چند مورد از اهداف برنامه ی داوطلبان سلامت اشاره می شود:

1-ارتقاء سطح سلامتی جامعه شهری با استفاده از جلب مشارکتهای مردمی

2-ارائه ی فعال خدمات بهداشتی درمناطق شهری

3-مشارکت مردم در برنامه ریزی و تصمیم گیری و استفاده ازهمکاری آنها در ارائه مراقبتهای اولیه و بهداشتی

4-بهره گیری  از امکانات موجود جامعه در جهت حفظ و ارتقاء سلامتی  جامعه ی بشری در سطوح محلی و منطقه

5- فراهم کردن زمینه ای برای ورود زنان خانه دار به عرصه ی فعالیتهای  اجتماعی و توانمند سازی آنها  درجهت امور اجتماعی ، اقتصادی  و فرهنگی

6- ارتقاء حضور مردم درعرصه توسعه اقتصادی -اجتماعی

زنان کشورمان پیشتازان این همیاری عمومی شدند وتحت عنوان (رابط بهداشت ) داوطلبانه قدم درجهت توسعه ی بهداشتی نهادند که زیر بنائی ترین ابعاد تکامل اجتماعی بشر هستند.

ما دست همه ی داوطلبان گرامی را به گرمی می فشاریم و این روز را به  آنان صمیمانه تبریک می گوئیم . و از افراد توانمند

می خواهیم که ما را در رسیدن به اهداف والای سلامت یاری نمایید. /گ

 

دکتر عبدالحسین فرح بخش /رئیس مرکزبهداشت شهدای انقلاب

ادامه خبر...

راه برو مسکن بگير تلفن بزن صفا کن

13 آذر 1391, 03:26

نويسنده : محمدحسين روانبخش

برادر علي نيکزاد اولين وزير و تنها وزيري بود که توانست در مدتي طرح زوج و فرد را در وزارتخانه‌ها به اجرا درآورد، به اين شکل که در مدتي که هنوز وزارت‌هاي راه و مسکن ادغام نشده بود، اين برادر به شدت و حدت توانا، وزير مسکن بود و سرپرست وزارت راه، يک روز مي‌رفت اين وزارت و يک روز آن وزارت، به هر دو هم مي‌رسيد و خيلي هم روزگار خوشي داشت! بعد هم هر دو وزارت يکي شد تا اين برادر وقت گرانقدرش را در مسير طي نکند! حالا برادري که آنقدر ابتکار داشت که طرح زوج و فرد دولتي را به نام خودش ثبت کند،وزير وزارت ادغام شده مسکن و شهرسازي است و از ديروز، يا به عبارت بهترتر از نصفه شب پريروز سرپرست وزارت ارتباطات هم شده است! يعني دوباره دولت ابتکار به خرج داده و باد بهاري را به شقايقهاي عاشق ربط داده است و فضاي پر شور و هيجاني آفريده است! بديهي است که از اين به بعد طرح زوج و فرد در سطح دو وزارت مسکن و شهرسازي و ارتباطات و فناوري ارتباطات اجرا مي‌شود و البته در کنار آن،خود برادر نيکزاد هم پيشاپيش اعلام کرده که اگر اين دو وزارت هم با هم ادغام شود، چقدر جالب‌انگيزناک مي‌شود ! در اين راستا در همين يکي دو روزه اين سوال در ذهن خيلي‌ها شکل گرفته که اگر مسکن و راه کمي تا قسمتي قابليت ادغام داشتند، آنها را چه ارتباطي با ارتباطات و فناوري اطلاعات هست؟! اين هم از مواردي است که کمي تا قسمتي بصيرت مي‌خواهد تا متوجه داستان شويم . مهمترين دلايل ارتباط اين دو حوزه را که باعث اين ابتکار شده بخوانيد : 1- راه چيست ؟ راه براي برقراري ارتباط بين دو شهر است . مسکن براي چيست؟ مسکن هم سقفي است که بر سر يک خانواده مي‌نشيند و به نوعي مربوط به ساختن است! ارتباطات و فناوري اطلاعات هم که ارتباطات است، پس بادا بادا مبارک بادا، انشاءالله مبارک بادا! 2- الان يکي از ملزومات هر مسکني چيست؟ تلفن! الان در بين راه‌ها مردم با چي صحبت مي‌کنند؟ موبايل! الان شهرها چه دارند ؟ اينترنت! پس همه اينها بايد در هم پيچيده و کوبيده و مخلوط شود و وزارت مسکن، راه، شهرسازي، ارتباطات و فناوري اطلاعات تشکيل و به مردم هديه داده شود: راه‌برو مسکن بگير تلفن بزن صفا کن، يک نفرو براي انتخابات آينده صدا کن! 3- هر چه آن خسرو کند، شيرين بود! يعني تجربه نشان داده که چنين است: اگر سازمان برنامه و بودجه منحل شود، بايد گفت مرحبا! اگر علي‌آبادي هم قابليت حضور در شيلات دارد، هم رئيس تربيت‌بدني مي‌شود و هم به عنوان وزير نيرو و نفت به مجلس معرفي مي‌شود بايد گفت اهلا و سهلا! حالا هم اگر اين دو وزارت ادغام شود يا يک وزير داشته باشد، چه اشکالي دارد؟! به اميد روزي که وزير نفت و آموزش‌و‌پرورش ادغام شود.

ادامه خبر...

سوم ِ خورشید است!

12 آذر 1391, 22:05

صحرای تشنه آتش محشر گرفته بود
دنیا دوباره عطر پیمبر گرفته بود
الله اکبر اینکه اذان محمد است
گویا خدا به حنجر اکبر گرفته بود
در خلسه های ناب حضوری دوباره عشق
قامت برای دفعه ی آخر گرفته بود
تکبیر او گلوی زمان را نشانه رفت
وقتی که داغ سرخ زمین سر گرفته بود
***
پیش بلند قامت مولا سپر شدند
باران تیر بر دو کبوتر گرفته بود
دستانشان هجوم قفس را شکست وبعد
لبهایشان طراوت کوثر گرفته بود
با آخرین سلام به معراج پر زدند
یک دشت طرح لاله ی پر پر گرفته بود
***
آوار کفر بر تن ایمان نشانه رفت
مولا به سمت حادثه پیکر گرفته بود
یک دست سبز خیبر ویک دست سرخ عشق
دستی که رنگ حنجر اصغر گرفته بود
در ناله های سرخ گلوی بریده اش
بغضی سراغ دست برادر گرفته بود
خون خدا به فرق زمین ریخت یا علی
شمشیر تلخ حادثه را سر گرفته بود
.....
خنجر گلوی سبز غزل را نمی...برید
خورشید از تمام افق پر گرفته بود

"مریم حقیقت"

التماس دعا

ادامه خبر...

سينماي ايران؛ جنازه اي که از هرسو لگد مي‌خورد

12 آذر 1391, 00:07

نويسنده : فضل الله ياري

سينماي ايران بي سابقه ترين وضعيت خود را اين روزها و اين سال‌ها تجربه مي‌کند. گويي هنر هفتم تلاش دارد تا فاصله چنداني با وضعيت اقتصاد، ورزش، اجتماع و سياست ما نداشته باشد.اين هنر- صنعت که وابستگي حياتي به افکار عمومي دارد، اين روزها حال خوشي ندارد.بيمار محتضري است که به زور کمک نفس بودجه‌هاي دولتي، تنفس مي‌کند. اين موجود بيمار، روي تختي دراز کشيده است که تمام فرزندان، بستگان، مخاطبان، مسئولان بالادست و حتي دشمنانش به دورش صف کشيده اند و نفس هايش را مي‌شمارند. برخي از او قطع اميد کرده اند و در ذهن خود به دنبال قبري مناسب برايش مي‌گردند و احتمالا به مجلس ترحيمش مي‌انديشند و حتي شعر روي سنگ قبر و اعلاميه هفتم و چهلم اش را نيز انتخاب کرده اند.برخي ديگر که هنوز به معجزه اعتقاد دارند،اشک در چشم، دست به دعا برداشته اند وتا شايد اعجازي مسيحايي رخ دهد و بيمار محتضر اندکي چشم بگشايد. گروهي البته نيز مخالف بااينان، اين موجود مفلوک را گناهکاري مي دانند که ايمان و امان مردمان را برباد داده و اکنون خود به عقوبت گناهانش، مکافات پس مي‌دهد. اينان البته که مرگ بيمار را طلب مي‌کنند و اگر دستشان برسد يکي از چند لوله پلاستيکي وصل شده به او را قطع مي‌کنند تا راه نفس‌هاي کمکي را نيز بگيرند. از سوي ديگر مسئولان و متوليان نگهداري اين موجود، نيزمانند زماني که ورزشکاران ودانشمندان و افراد مشهور ديگر در بستر بيماري افتاده اند، دست در جيب کرده و اعلام مي‌کنند که همه خرج کفن و دفن و مجالس يادبود و بيمه و مقرري بازماندگان را تقبل خواهند کرد. اين موجود اما چرا به اين روز افتاده است؟ پاسخ به اين سئوال بدون ترديد تقصيرات را متوجه همه اطرافيان وي خواهد کرد. دشمنان که وضعشان روشن است. تقصيرات را به گردن مي‌گيرند وبا افتخار اعلام مي‌کنند که حاضرند روي همين تخت گلويش را هم بفشارند تا اين نفس‌هاي به شمارش افتاده به آخر برسد و از رنج زنده ماندن به اين صورت رهاشود. اما ديگراني که ظاهرا به عيادت وي آمده اند، کمتر از دشمنان در اين وضعيت دخيل نيستند. آن روز که مخاطبان به جاي مراجعه به گيشه‌هاي سوت وکور سينماها، در پياده روهاي شهر به دنبال نسخه قاچاق فيلم‌هاي روي پرده مي‌گشتند و خود نيز با تکثير نسخه‌هاي بيشتر براي عمه، عمو، خاله، دايي و کل فاميل، نياز به مراجعه به سالن‌هاي سينما را در مخاطبان کاهش دادند، لگدي محکم نثار اين موجود نگون بخت کردند. فرزندان اين بيمار که همان سينماگران هستند نيز در طول همه اين سال‌ها ثروت اين پدر پير را به تاراج بردند. برخي از آبرويش مايه گذاشتند تا به مسندي در راهروهاي قدرت برسند.بعضي اطلاعيه‌هاي سياسي خود را با امضاي وي منتشر کردند. گروهي از ارتباطاتش بهره بردند تا اميال ضد فرهنگي خود را ارضا کنند. تعدادي از اين فرزندان نيز با حسادت‌هاي عجيب و غريب،از موضع دينداري برادران و خواهران خود را بدکاران و فاحشه‌هايي خواندند که در اين خانه مسکن گزيده اند تا به اشاعه فحشا و منکرات بپردازند و لابد بايد به دار مجازات آويخته شوند. گروهي ديگر از اين فرزندان همه نام و اعتبار پدر را به کميتي با واحد دلار و ريال تبديل کردند تا با آن شرکتي سودآور تاسيس کنند که تنها خروجي آن پول است. برخي از متوليان و مسئولان نيز آن را صندلي محکمي ديده اند که مي‌توان برآن نشست و برديگران آقايي کرد. از نگاه آنان، اين صندلي بايد خوب سواري بدهد و اگر گاه فنرش از جا دررفت يا پايه هايش کمي اين طرف و آن طرف رفت، به جاي وارسي، بايد برآن محکم تر نشست تا فرصت تکان خوردن پيدانکند و يادش نرود که بايد تنها صندلي باشد، تا هم بتوان از روي آن به ميزي پراز مزايا مسلط شد و هم با مردمان به اقتدار سخن گفت. اين اطرافيان که اکنون گرد تخت اين بيمار محتضر حلقه زده اند، بدون ترديد در وضعيت به وجود آمده سهمي دارند، اما اين همه داستان نيست.بلکه نگاهي فراخ تربه جوانب پيرامون اين موضوع نشان مي‌دهد که برخي از سياسيون نيز بهتر ديده اند که بخشي از بازي خود را به اين زمين بکشانند. آن چنان که زمين ورزش را جولانگاه خود قرار داده اند و آن گونه که حوزه‌هاي ديگر فرهنگ را سمکوب اسبان خود کرده اند. در گيري‌هاي اخير پيرامون موضوع اکران برخي فيلم‌ها در سينماهاي تحت نظارت حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي، و جهت گيري تند برخي سينماگران و مقامات دولتي بر سر اين موضوع و همچنين حملات شديد اخير هردوطرف برسر موارد مطرح شده در يک فيلم سينمايي از آن جمله است. اگرچه نمي‌توان از احساسات برخي از مردم درباره موارد مطرح شده در برخي فيلم‌هاي سينمايي چشم پوشي کرد، اما بدون ترديد اردوکشي خياباني، آنچنان که در موضوعات تنش زا منع شده است در اين زمينه نيز ضمن اينکه برالتهابات نه چندان کم جامعه مي‌افزايد، مي‌تواند لگد محکم تري براين جنازه نيمه جان باشد.

ادامه خبر...

اجازه هست قانع نشويم؟

12 آذر 1391, 00:02

كاظم ملكپور دهكردي - گاهي اوقات زمينه براي اتهام زدن بس ناجوانمردانه فراهم است. تنور اتهام‌زني داغ است و چه بهتر از اين تا کينه‌ها، عقده‌هاي فروخورده و بغض‌هاي نترکيده خود را با زدن نان متهم به تنور، کمي التيام بخشيم. کينه ما از فرو رفتن تيم ملي فوتبال در باتلاق ناکامي‌هاي سريالي حتي با وجود مربي بزرگي همچون کي‌روش است. عقده‌هاي فروخورده ما از کينه‌ورزي‌ها و کج‌سليقگي‌هائي است که تيم ملي فوتسال ما را به قهقرا برد، بغض‌هاي نترکيده ما تمام آن زمان‌هائي شکل گرفت که ناکامي را با گوشت و استخوان احساس کرديم، عامل ناکامي‌ها را از بيرون گود شناختيم و فرياد زديم، اما دريغ و افسوس که فريادهاي ما شنيده نشد و با يک لبخند پاسخ داده شد. اشتباهات مديريتي به اشتباهات فني گره خورد تا به يک‌باره عقب‌ماندگي که شايد نزديک به يک دهه بود، در طول يک دوره مديريتي به چندين دهه عقب‌ماندگي از استانداردهاي روز دنيا تبديل شد. ليگ بر‌تر، ناکامي که فدراسيون هر هفته تکرارش مي‌کند! فدراسيون کفاشيان يا بهتر بگوييم، فدراسيون سال آسيا، توجه به زيرساخت‌ها را چندين برابر کرده است، تا حد بسياري نظم را چاشني برگزاري ليگ کرده است، به باشگاه‌ها جهت منطبق کردن خود با استانداردهاي روز فشار مي‌آورد، به تجهيز مسائل سخت‌افزاري توجه ويژه داشته است و... اما با تمام اين گفته‌ها ليگ بر‌تر افت کرده است آن‌هم افت چشمگير و دور از انتظار. کسي انتظار نداشت به يک‌باره ليگ ما بر‌ترين ليگ آسيا شود و با جي‌ليگ رقابت کند، اما حداقل انتظار ما اين بود که انقلابي در مسير فني ليگ ما رخ بدهد تا روز به روز سطح فني ليگ رشد کند تا شايد روزي برسد که بتوانيم با رقبا رقابت کنيم. اما افسوس که از عرش به فرش آمده‌ايم. تفکر حرفه‌اي و مدرن در ميان مربيان ليگ به کيميا بدل شده است و حتي بزرگاني همچون اوليويرا، کرانچار و دنيزلي نيز وقتي پاي به فوتبال ما مي‌گذارند پس از مدتي ترجيح مي‌دهند همچون ما شوند! وقتي سبک بازي تيم‌هاي قلعه‌نويي را در کنار موفقيت‌هاي او قرار مي‌دهيم بي‌ترديد ترجيح مي‌دهيم سنتي بازي کنيم و جام ببريم تا اين‌که مدرن بازي کنيم و در يک مقطعي که از قضا ما در آن حضور داريم، ناکام بمانيم و بي‌جام! چون اعتقاد ما اين است که آيندگان بيشتر از آن‌که فيلم بازي تيم‌هاي تحت رهبري ما را بررسي کنند، به صفحه ويکي‌پديا ما سر مي‌زنند و افتخارات و ناکامي‌هاي ما را بررسي مي‌کنند. ليگ ما سال‌هاست که خروجي قابل توجهي نداشته است، همان‌طور که به لطف بسياري از مسائل ورودي خوبي نيز نداشته است. سال‌ها است که در انتظار يک انتقال قابل توجه به اروپا نشسته‌ايم و دل‌خوش به نکونام و شجاعي بوده‌ايم که در يک تيم درجه دوم لاليگا توپ مي‌زدند، تيمي که حالا در غياب شجاعي و با رفتن نکونام قعرنشين نيز شده است. نکته‌اي که شايد غم‌انگيز‌تر نيز باشد، آن است که ليگ ما پديده‌هاي جوان نيز ندارد و شايد کم دارد، پديده‌هائي که اگر اروپا نمي‌روند حداقل از باشگاه‌هاي کم‌نام و نشان‌تر ظهور مي‌کنند و به باشگاه‌هاي بزرگ و مدعي مي‌رسند تا حداقل آينده تيم ملي را تضمين کنند. جوان‌هائي به مانند رضا حقيقي، بختيار رحماني، آرش افشين و.... هرچند همين جوان‌هاي مدعي و پرانگيزه امروز قرباني سياست‌هاي غلطي شده‌اند که درهاي تيم ملي را به روي آن بسته است و حتي کي‌روشي که خالق نسل طلائي فوتبال پرتغال بوده است نيز در ايران قصد جوان‌گرايي ندارد چون زمينه را براي ريسک فراهم نمي‌بيند و در لحظه‌اي که به خلاقيت و انگيزه جواني نياز داريم در کمال بي‌سليقگي كسي را راهي ميدان مي‌کنيم، که در جواني نيز لياقت ملي‌پوش شدن را نداشته است! افسوس بايد خورد که در تيمي همچون پرسپوليس، مهدوي‌کيا همچنان ستاره است و پديده! حداقل انتظار ما از فدراسيون بر‌تر آسيا اين بود که در ليگ آن‌چه گفته شد نباشيم. تيم‌هاي ملي، ناکامي از سر تا پا! تيم ملي فوتبال ما حتي اگر تحت هر شرايطي به جام جهاني صعود کند، يک ناکام است. تيمي که هدايت آن را کي‌روش بر عهده دارد، تيمي که ليگ براي موفقيت آن در يک اقدام عجيب و غيرحرفه‌اي بار‌ها براي هفته‌هاي متوالي تعطيل مي‌شود، تيمي که فرصت و ابزار جوان شدن و تحول را حداقل بطور مقطعي و کوتاه داشت، تيمي که در اوج دل‌شکستگي هوادارانش، حمايت آ‌ن‌ها را نيز داشت، اما آن‌چه که بايد بود، نبود و انتظاري که داشتيم را برآورده نساخت تا امروز معادله ساده تک‌مجهولي را به معادله چندمجهولي تبديل کرده باشد که شايد رياضي‌دان بزرگ همچون کي‌روش نيز قادر به حل آن نباشد! تيم ملي اميد اين‌بار با يک جريان غيرفني از رسيدن به المپيک باز مي‌ماند و جالب‌تر آن‌که اين جريان گويا خودجوش شناخته مي‌شود و بدون مقصر و متهم! اما فقط يک سوال از مرد اول فدراسيون سال آسيا، آقاي کفاشيان چگونه يک فدراسيون بر‌تر از رعايت کوچک‌ترين قوانين عاجز است و ناکام؟ تيم ملي جوانان نيز که با يک انتخاب غلط که همه هشدار به آن داده بودند و آقاي رئيس نيز حرف خود را زده بود، پيش به سوي ناکامي رفت و ما را نيز نااميد کرد، حتي از فوتبال اروپائي مدرن. شايد تنها نکته قابل توجه در کارنامه اين فدراسيون تيم ملي نوجوانان است که به حق بايد آن را ستود.

ادامه خبر...

ايدز روي موج جواني

11 آذر 1391, 22:20

اين آتشفشان خفته بزودي بيدار خواهد شد؛ انفجاري كه اگر به وقوع بپيوندد بيش از همه دامنگير جوانان خواهد شد. آمارها مي‌گويند بيش از 90 درصد موارد جديد ابتلا به ايدز در كشورمان از راه جنسي است و 25 تا 30 ساله‌ها بيشترين قربانيان آن محسوب مي‌شوند. 

با گذشت 25 سال از زماني كه اولين مبتلاي به ايدز در كشور شناسايي شد، الگوي ابتلا به اين بيماري با رشدي خزنده در حال تغيير شكل است. آن زمان راه انتقال اين بيماري فرآورده‌هاي خوني آلوده بود، اما حالا كه بيش از دو‌ دهه از آن روزها مي‌گذرد، شيوه انتقال به سوي رفتارهاي جنسي پرخطر مي‌رود.

موج سوم ايدز در كشور آغاز شده؛ جرياني كه اين بار جوانان را نشانه گرفته است. مي‌گويند اگر هشدارها جدي گرفته نشود در آينده‌اي نه چندان دور جوانان بسياري در گرداب اين موج گرفتار خواهند شد.

افزايش 20 درصدي ابتلا به ايدز جنسي

الگوي ابتلا به ايدز در كشور بسرعت در حال تغيير است. گواه اين ادعا افزايش 20 درصدي ابتلا به ايدز جنسي در ميان مبتلايان است. نگراني‌ها از روند افزايشي روابط جنسي كنترل نشده در كشور كار را به جايي رسانده كه رئيس اداره ايدز وزارت بهداشت از افزايش 20 درصدي مبتلايان به اچ آي وي از طريق روابط جنسي در كشور به طور جدي ابراز نگراني مي‌كند.

عباس صداقت برآورد مي‌كند هنوز 70 هزار مبتلا به اچ آي وي در كشور ناشناخته مانده‌اند.

اين‌طور كه او مي‌گويد همچنان بيشترين موارد ابتلا به ايدز در كشور از طريق اعتياد تزريقي است، اما شواهد نشان مي‌دهد اين الگو در حال تغيير بوده و موارد ابتلا به روابط جنسي رو به افزايش است.

او توضيح مي‌دهد: سهم انتقال ايدز از طريق روابط جنسي از سال 65 تا 90 حدود 7 درصد بوده كه اين آمار سال گذشته به 10 درصد رسيده است.

بر اساس آخرين آمار جمع‌آوري شده از دانشگاه‌هاي علوم پزشكي سراسر كشور تا ابتداي سال 91 در مجموع 24 هزار و 290 نفر مبتلا به اچ آي وي دركشور شناسايي شده‌اند كه 8/90 درصد آنان را مردان 2/9 درصد را زنان تشكيل مي‌دهند.

همچنين علل ابتلا به اچ آي وي در بين كل مواردي كه از سال 1365 تاكنون در كشور به ثبت رسيده است به ترتيب تزريق با وسایل مشترك در مصرف‌كنندگان مواد مخدر (6/69 درصد)، رابطه جنسي (5/10 درصد)، دريافت خون و فرآورده‌هاي خوني (يك درصد) و انتقال از مادر به كودك (يك درصد) بوده است و راه انتقال در 9/17 درصد از اين گروه نامشخص مانده است.پيش از اين اكثر مراكز پزشكي در گزارش‌هاي خود 60 درصد انتقال ايدز را از طريق استفاده از سرنگ مشترك معرفي مي‌كردند، اما در شرايط فعلي ابتلا به ايدز از طريق آميزش جنسي به نسبت به سال 1365 حدود 20 درصد افزايش پيدا كرده است.

تغيير الگوي ابتلا به ايدز در كشور موضوع نگران‌كننده‌اي بود كه وزير بهداشت نيز سال گذشته درباره آن هشدار داده و گفته بود: الگوي انتقال ايدز از سرنگ مشترك معتادان به روش‌هاي انتقال جنسي در حال تغيير است.مرضيه وحيددستجردي گفته بود هر زن خياباني آلوده به اين ويروس، مي‌تواند سالانه 100 نفر از مردان را بيمار كند.

روانگردان‌ها و رفتارهاي پرخطر

نوجواناني كه گرفتار دوستي‌هاي نه چندان سالم هستند و پايشان به مهماني‌هاي غيراخلاقي و به دنبال آن مصرف مواد مخدر و روانگردان باز شده بيش از سايرين در معرض خطر ابتلا به ايدز قرار دارند.رفتار‌هاي پرخطر نيز تشديدكننده شيوع ايدز است؛ هشدار مهمي كه پاي روانگردان‌ها نيز در آن به ميان كشيده شده است.

اين همان هشداري است كه عضو كميته كشوري ايدز نيز با اشاره به آن ورود مواد روانگردان در بين جوانان را خطر جديدي براي موج سوم ايدز در كشور مي‌داند و مي‌گويد: مصرف مواد روانگردان به طور كاذب سبب افزايش ميل‌جنسي در افراد مي‌شود و توانايي تصميم‌گيري و تفكر را از جوانان مي‌گيرد، بنابراين افرادي كه اين مواد را مصرف مي‌كنند به سمت رفتارهاي پرخطر هدايت مي‌شوند.

به گفته دكتر مينو محرز، مصرف مواد روانگردان و الكل از سوي جوانان خطر جديدي براي موج سوم ايدز است و اگر نتوانيم با مداخله مناسب، افزايش ابتلا به بيماري ايدز را در كشور كنترل كنيم بايد منتظر شيوع موج سوم ايدز از طريق رفتارهاي پرخطر طي پنج سال آينده باشيم.

در اين ميان نقش خانواده‌ها در آگاه‌سازي فرزندان را نمي‌توان ناديده گرفت؛ خانواده‌هايي كه در آن والدين با فرزندان خود دوست نيستند و فرزنداني كه از همان ابتدا رعايت چارچوب‌هاي صحيح رفتاري را در خانواده نياموخته‌اند، مي‌توانند دچار اشتباهات خطرساز شوند.

تربيت و آموزش صحيح جنسي نيز بهتر است از همان دوران كودكي شروع و بر اساس روش‌هاي تربيتي و آموزشي علمي پيش رود.در يك كلام، مبارزه با ايدز بايد با برنامه‌ريزي، بدون تعصب و بر اساس واقعيت‌ها باشد و برای هر گروه و قشري از جامعه بر اساس نيازمندي‌هاي خاص خودش برنامه‌ريزي شود.

اين شكاف را با آموزش پر كنيم

رشد خزنده ابتلا به ايدز از طريق روابط جنسي در حالي ادامه دارد كه خلأ آموزش به گروه‌هاي پرخطر مدت‌هاست حس مي‌شود. آموزش و آگاه‌سازي مردم در شرايطي مهم‌ترين تاثير را در كنترل اين بيماري دارد كه به گفته نماينده يونيسف در ايران، ميزان اطلاعات جوانان ايراني در مورد ايدز كمتر از 10 درصد است.

با اين‌كه كشور ما طي سال‌هاي اخير برنامه‌هاي آموزشي را در راستاي اطلاع‌رساني به مردم و بخصوص گروه‌هاي در معرض آسيب به اجرا گذاشته است، اما شكاف اطلاعاتي كه درمورد اين بيماري همچنان احساس مي‌شود بايد با برنامه‌‌ريزي اساسي دستگاه‌هاي متولي پر شود.

پوران محمدي

ادامه خبر...

نگاه منطقه‌ای، آفت مجلس

11 آذر 1391, 01:57

«حرمت امامزاده را متولی آن نگه می‌دارد» ضرب‌المثلی است که از قدیم استفاده می‌شده و می‌توان آن را به این قضیه تعمیم داد که حرمت مجلس و قوه مقننه وابسته به شخصیت نمایندگانی است که در آن حضور دارند. چنانچه نمایندگانی که در مجلس حضور دارند نمایندگانی توانا و با ایده‌های مختلف باشند می‌توان شاهد یک مجلس خوب و پویا بود. به بیان دیگر ترکیب نمایندگان در جایگاه مجلس به شدت تاثیرگذار است. مجلس فعلی مجلسی یکدست است و حضور نمایندگان تمام احزاب و گروه‌های سیاسی در آن چشمگیر نیست. این روزها اکثریت مجلس را در حالی اصولگرایان تشکیل می‌دهند که اصولگرایی تبدیل به یک واژه شده است. به بیان دیگر اصولگرایی یک هویت تشکیلاتی نیست که برای کشور برنامه‌ریزی داشته باشد و بیشتر به دنبال تحقق اهداف درون‌گروهی خود با توجه به رعایت منافع ملی است. در مجالس ما معمولا افرادی با دیدگاه‌های متفاوت اما به صورت پراکنده و غیرمنسجم حضور دارند و از آنجایی که دارای هویت تشکیلاتی نیستند مقابل دولت به موقع نمی‌توانند در حد مطلوب ابزار نظارتی قانونی خود را به کار گیرند در نتیجه با وعده‌های مقامات دولتی از مثلا طرح سوال و استیضاح منصرف می‌شوند. البته این معضل در گذشته نیز وجود داشته اما حال شدت پیدا کرده است. چراکه در گذشته حداقل اصلاح‌طلب و اصولگرایی در مجلس حضور داشتند و مرزبندی‌های سیاسی پررنگ‌تر بودند. این روزها عمدتا شاهد هستیم که نمایندگان شهرستانی به دنبال مسائل خاص و کوچک منطقه‌ای هستند و از آنجایی‌که مسائل و مشکلات شهرستان‌ها زیاد است تلاش می‌کنند که آنها را حل کنند. برخی نمایندگان نیز خنثی هستند و از جایگاه نمایندگی خود به اندازه کافی بهره نمی‌برند. کمتر در قانونگذاری و نظارت خود را درگیر می‌کنند و بیشتر علاقه‌مند به حوزه اجرا هستند. این دست نمایندگان عمدتا دید منطقه‌ای دارند و آنها را پیگیری می‌کنند. به‌گونه‌ای که برخی نمایندگان امروز طرح یا استیضاحی را امضا می‌کنند و فردا با یک وعده برای منطقه خود امضای‌شان را پس می‌گیرند. بدون شک اینگونه نمایندگان، نمایندگانی نیستند که بتوانند از جایگاه مجلس دفاع کنند.

داریوش قنبری * * نماینده سابق مجلس

ادامه خبر...

چرا "من مادر هستم"؟ چرا انصار؟

9 آذر 1391, 21:51

 

شبکه ایران نوشت در حالی که به تازگی بیانیه‌ای از سوی انصار حزب‌الله و در اعتراض به اکران فیلم «من مادر هستم» منتشر شده، فریدون جیرانی کارگردان این فیلم در این باره به این شبکه گفته است: «من هم بیانیه را خوانده‌ام اما در این باره فعلا حرف نمی‌زنم.»

 

این کارگردان در پاسخ به این سوال که اگر این بیانیه به توقیف فیلمتان منجر شود هم حرفی نمی‌زنید اظهار کرده است:« در اولین گام برای چگونگی پاسخگویی به این بیانیه جلسه‌ای را با حضور تهیه‌کننده و پخش کننده فیلم تشکیل داده‌ایم تا بعد از آن اقدامات مقتضی را انجام دهیم.»

 

جیرانی درباره نتیجه حاصله از این جلسه هم گفته است:«هنوز جلسه به اتمام نرسیده که درباره نتیجه‌اش به شما بگویم. معلوم هم نیست که نتیجه جلسه ارائه بیانیه باشد یا تصمیمی دیگر.»

 

فریدون جیرانی درباره چرایی صدور چنین بیانیه‌ای هم معتقد است:«باور کنید من هم نمی‌دانم چرا الان این بیانیه صادر شده در صورتی که از هفته قبل مقرر شده بود این فیلم به همراه سه فیلم دیگر از چهارشنبه این هفته روی پرده برود. اینکه الان و در فاصله یک روز مانده به اکران بیانیه می‌دهند هم به شدت عجیب است. درباره چرایی بیانیه هم نمی‌دانم چرا فیلم من به این سرنوشت دچار شده.»

 

جیرانی در ادامه در پاسخ به این که آیا این بیانیه ربطی به تسویه‌حسابهای سیاسی دارد یا نه هم می‌افزاید:«مرا قاطی این بحثها نکنید. بگذارید جلسه‌مان با عوامل فیلم به نتیجه برسد بعدش اظهارنظر می‌کنم.»

 

 

به گزارش ایسنا «ایران» همچنین نوشت: درحالی که ساعاتی قبل تازه‌ترین بیانیه انصار حزب‌الله در اعتراض به اکران «من مادر هستم» از طریق تعدادی رسانه نزدیک به این ارگان منتشر شد، به نظر می‌رسد اصلی‌ترین عامل این گونه بیانیه‌های تهدیدآمیز، هرج و مرجی است که به واسطه عدم تمکین حوزه هنری به قوانین وزارت ارشاد گریبان سینما را گرفته است! از همان نوروز که حوزه هنری بیخود و بی‌جهت نمایش دو فیلم «خصوصی» و «گشت ارشاد» را با داشتن مجوز قانونی در سینماهای تحت امر خودش ممنوع کرد می‌شد حدس زد که دیری نمی‌گذرد که این بی‌قانونی دستاویزی می‌شود برای ارگانها و نهادهای دیگر که کوچکترین اعتراض و نقد نسبت به یک فیلم خاص را مجالی کنند برای تسویه‌حسابهای سیاسی خویش. با این حال در آن هنگام هرچقدر که کارشناسان سینمایی بر ایراد بدعت حوزه هنری تاکید کردند گوش شنوایی وجود نداشت تا اینکه به شرایط فعلی رسیدیم که ارگانی مانند انصار حزب‌الله با ارائه یک بیانیه مستقیما وزیر ارشاد را تهدید می‌کند که اگر اسباب توقیف یک فیلم مجوزدار را فراهم نکند، در برابر وزارت ارشاد تحصن خواهد کرد.

 

اما واقعا مشکل انصار حزب‌الله چیست؟ فیلمی مانند «من مادر هستم»، کارگردانی به نام فریدون جیرانی یا مساله اصلی مشکل با شخص وزیر ارشاد است که حالا به واسطه یک فیلم می‌توان عملکرد او را به چالش کشید!

 

آیا مشکل فریدون جیرانی است؟

 

فریدون جیرانی پیش از این هم در سینما و هم در مطبوعات فعالیت می‌کرد. ضمن اینکه مدت دو سال یک برنامه سینمایی به نام «هفت» را هم روی آنتن می‌برد! پس حتی اگر بپذیریم که جیرانی به خاطر سبک خاص فیلمسازی‌اش که علاقه‌مند به درام‌هایی با محوریت موضوعات اجتماعی است در حلقه فیلم‌سازان نزدیک به انصار نباشد نمی‌تواند مانند کسانی مانند داریوش مهرجویی در موضع اپوزیسیون هم قرار گیرد و حداقلش این است که او را باید در زمره فیلمسازان میانه قرار داد.

 

آیا محتوای فیلم مشکل‌ساز شده؟

 

آیا مشکل انصار با محتوای «من مادر هستم» است؟ بعید است چنین مساله‌ای هم در میان باشد؛ برای روشن شدن قضیه مروری می‌کنیم بر خط داستانی این فیلم که به لحاظ لحن روایی یکی از بهترین آثار سالهای اخیر سینمای ایران است. «من مادر هستم» داستان دختر جوانی (با بازی باران کوثری) را روایت می‌کند که در آستانه ازدواج با پسر جوانی(با بازی امیرحسین آرمان) قرار دارد که اتفاقا هر دوی اینها یعنی هم پسر و هم دختر به هم علاقه دارند اما گره اصلی درام جایی رقم می‌خورد که این دختر جوان شبی از شبهای بحرانی زندگی‌اش به نزدیکترین دوست خانوادگی‌شان که مردی است میانسال (با بازی حبیب رضایی) پناه می‌برد و عشق قدیمی این مرد جوان، علیه دخترکی که این مرد را مانند پدرش می‌دیده مجالی را فراهم می‌کند برای تجاوز به دخترک و از اینجا به بعد است که داستان مسیری پرپیچ و خم را می‌پیماید؛ چرا که دخترک در دفاع از خود برآمده و این دوست خانوادگی را به قتل می‌رساند اما مادر این دخترک (با بازی هنگامه قاضیانی) به خاطر اینکه دختر را از مجازات اعدام رها کند خود قتل را به گردن می‌گیرد و از آن سو پدر این دخترک (با بازی فرهاد اصلانی) هم در معادله‌ای چندمجهولی گرفتار می‌شود و به جستجوی اشتباهات زندگی خویش می‌پردازد. در این بین همسر آن دوست خانوادگی (با بازی پانته‌آ بهرام) هم تحت هیچ شرایطی از خون همسرش نمی‌گذرد و شرایطی را فراهم می‌کند که عامل واقعی قتل پای چوبه دار برود.

 

 

داستان «من مادر هستم» تلخ و تکان‌دهنده است اما فارغ از تکان‌دهندگی آن قدر عبرت‌آموز است که بتواند حداقل نیمی از مخاطبانی که فیلم را می‌بینند به اصلاح روابط رفتاری خود با فرزندان و رفقای صمیمی‌شان وادارد؛ ضمن اینکه آن طور که انصار حزب‌الله در بیانیه‌اش آورده هیچ جای فیلم نه حرفی از زنا زده می‌شود و نه به عادی‌سازی فحشا پرداخته می‌شود! ضمن اینکه در فیلم تنها تصویری ارائه می‌شود از مراودات دو خانواده‌ای که به واسطه گره داستان به هم ربط پیدا می‌کنند؛ پس باز هم آن طور که دوستان انصار گفته‌اند فیلم بخش عمده‌ای از جامعه را گرفتار فحشا تصویر نکرده!!!

 

تئوریسین‌های انصار حزب‌الله حتما آرشیوی کامل از روزنامه‌های کشور را در اختیار دارند. پس برای آن که درک کنند داستان فیلم نه برآمده از سوء نیت که بیشتر در راستای رونمایی از بخشی از اتفاقات دردناکی است که در جامعه ما روی می‌دهد کافیست نگاهی بیندازند به صفحه حوادث یکی از همین روزنامه‌ها! مطمئنا بیان حقیقت همواره تلخ است اما اینکه بخواهیم با ندیدن و نگفتن حقیقت، خط بطلانی بکشیم بر حضور آن، کاری عبث کرده‌ایم که فقط و فقط به افزایش تلخی می‌انجامد.

 

تسویه حساب با وزیر ارشاد

 

با این حال آنچه هویداست اینکه مشکل نه فریدون جیرانی است و نه خط داستانی «من مادر هستم»؛ مساله تسویه حساب با وزیری است که احتمالا به لحاظ خط فکری همراه هسته اصلی انصار حزب‌الله نیست و البته یک ضرب شست نشان دادن به مدیر سینمایی این وزیر. کیست که نداد شمقدری از همان ابتدای روی کار آمدنش سعی داشت با ایحاد رابطه‌ای حسنه با فیلمسازان مطرح کشور شرایطی آرام برای امتداد فعالیت آنها فراهم آورد؛ اولین نتیجه این تلاش هم رفع توقیف فیلمهایی بود مانند «به رنگ ارغوان»، «تسویه حساب» و «آتشکار» و امتداد آن هم به جایی رسید که شمقدری شخصا اعلام کرد که برای ساخت «اشغال» بیضایی هر کمکی از دستش برآید انجام خواهد داد اما متاسفانه مخالف خوانهای سیاسی که سازوکار بالاترین مقام سینمایی دولت را عاملی می‌دانستند برای دوستی دولتمردان با سینما و در نهایت خط بطلان کشیده شدن بر تصورات غلطی که آنها از دیدگاه سینمایی دولت ارائه کرده بودند تا توانستند در مسیر برنامه‌های شمقدری سنگ انداختند. این سنگ اندازی‌ها بعد از تعطیلی خانه سینما به اوج خود رسید و کار به جایی رسید که گروهی از حلقه اقتصادی خانه سینما با سنگر گرفتن پشت حوزه هنری خود را به عنوان متولی فرهنگ کشور جا زدند.

 

شکی وجود ندارد که بیانیه اخیر انصار حزب‌الله هم در امتداد تخریب وجهه فرهنگی دولت است وگرنه انتقاد وارد کردن به یک اثر هنری می‌تواند با دیدگاهی کاملا تعاملی‌تر از این هم صورت گیرد؛ مثلا سران انصار که متاسفانه هیچ کجای بیانیه‌های خود نامشان را ذکر نمی‌کنند می‌توانستند وقت ملاقاتی از وزیر ارشاد یا رییس سازمان سینمایی گرفته و در این باره با وی صحبت کنند اما از آنجا که هدف بیشتر تخریب یک خط سیاسی است و دعوا ربطی به مقوله‌ای به نام سینما ندارد به سرعت یک بیانیه که حتی به لحاظ ادبی ویرایش نشده تنظیم شده و روانه خبرگزاریهای نزدیک به تفکر مقابل دولت می‌شود تا شرایطی جدید برای هجمه علیه دولت فراهم شود.

 

دوستان انصار کافی بود به طور عمیق‌تر به پاراگراف دوم بیانیه خویش بنگرند تا رفتاری معقول‌تر از این نشان دهند. منظور آنجایی است که با مدد گرفتن از کلام امام حسین(ع)، امر به معروف و نهی از منکر را نخستین فریضه قرار می‌دهند! بله، دوستان انصار آنچه شما از آن نام بردید نخستین فریضه است اما مساله اینجاست که شما با دیدگاهی یکجانبه دور امر به معروف را خط کشیده و فقط و فقط نهی از منکر را در دستور کار قرار داده‌اید.

 

اینها را که کنار بگذاریم هیچ گاه نفهمیده‌ایم چرا انصار حزب‌الله در هر بیانیه‌ای که صادر می‌کند به جای اینکه به طور صریح دیدگاههای خویش را به عنوان دیدگاه یک تشکل با تعداد افرادی خاص مطرح نماید از مردم متدین مایه می‌گذارد و نظر خود را نظر مردم متدین می‌داند. به خدا قسم ما هم دین داریم و اگر خدا قبول کند، سعی می‌کنیم متدین باشیم و اتفاقا با این افراطی‌گری ها هیچ میانه‌ای نداریم.

 

راستی این دوستان انصار اگر واقعا در عرصه سینما صاحبنظر هستند چرا از امکانات و ابزاری که در اختیارشان قرار گرفته برای ساخت تعدادی اثر درجه یک استفاده نمی‌کنند؟ آثاری که الگوهایی باشند برای سایر فیلمسازان تا از روی دست انصار، مشق کنند؟

ادامه خبر...