رضا رئیسی: 27خرداد92 به هنگامهای که آرای منتخبین شورای شهر چهارم خوانده شد و راهیافتگان به پارلمان شهری مشخص شدند، نتیجه به دست آمده تا بدان حد بینابینی و همتراز بود که دو جناح عمده حاضر در سپهر سیاسی خود را پیروز انتخابات نامیدند. نتیجه این دوره از انتخابات با همه ادوار اما متفاوت بود. پس از آن که با همت سیدمحمد خاتمی رئیسجمهور وقت و در راستای بسط مولفههای مردمسالاری، شوراهای شهر و روستا احیا شد همواره لیست منتخبین راه یافته به ساختمان بهشت به سوی یکی از طیفهای سیاسی سنگینی محسوسی داشت. در شورای اول با توجه به اقبال و استقبال مردم نسبت به اصلاحات و اصلاحطلبان کرسیهای شورا جملگی در ید اختیار این طیف بود اما رقابتهای درونی پرکشش و مجادلات بیضابطه فرسایشی مردم را ناامید کرده و همزمان با آخرین سال حضور دولت اصلاحات، در انتخابات دور دوم در انتخاباتی که از حسن اتفاق یکی از بازترین شرایط ممکن را داشت و همه سلایق حضور فراگیری داشتند، این لیست اصولگرایان بود که بطور تام و تمام شورای شهر را در اختیار گرفت. شورایی که زمینه برآمدن محمود احمدینژاد در راس صحنه سیاسی را فراهم کرده و نطفه قبض و بسط یک دههای عرصه سیاسی را برای اصولگرایان فراهم کرد. در انتخابات شورای سوم نیز این اصولگرایان بودند که اکثریت قابل توجه را در اختیار داشته و تنها چند چهره شاخص اصلاح طلب نیز به شورای سوم راه یافتند اما خرداد92 گویا سودایی دیگر در سر داشت. پس از تفوق اصلاحطلبان و اعتدالیون در انتخابات همزمان ریاست جمهوری همگان چشم به شورای شهر دوختند تا ببینند این بار کفه چه جناحی سنگینی میکند، اعلام نتایج اما نشان داد در این دوره هیچ طیفی را نمیشد پیروز مطلق نامید و همه چیز حالت بینابینی داشت؛ نکتهای که در انتخاب شهردار نیز نمایههایی از آن هویدا شد و البته با تغییرات و فعل و انفعالاتی که اکنون رقم خورده باید گفت به تدریج کفه ترازو به سمت اصلاحطلبان سنگینی میکند؛ نکتهای که میتواند آبستن فعل و انفعالات تازه در شورای شهر باشد.
پینگپنگ اصلاحطلبان و اصولگرایان
با اعلام نتایج انتخابات شورا در 27خرداد92 ترکیب راهیافتگان حکایت از توازنی شکننده میان دو جناح سیاسی داشت. هر دو طیف مدعی بودند که اکثریت را در اختیار داشته و دست بالا را در انتخاب شهردار خواهند داشت؛ نکتهای که در شهریور ماه و موسم انتخاب شهردار با پیچیدگیهای عجیب و غریبی توأم شد. پس از آغاز به کار شورا و در حالی که هر دو طیف مدعی برتری و غلبه اردوگاه خود در انتخابات بودند و همگان چشم به دو عضو مستقل برای تعیین تکلیف در این میانه داشتند که با انتخاب احمد مسجدجامعی و پایان دادن به ریاست 10ساله مهدی چمران به نظر میرسید کفه اصلاحطلبان سنگینتر بوده و در وهله بعدی نامزد اصلی آنان که در هنگامه انتخابات نیز عنوان شده بود، شهردار تهران خواهد شد و پایانی بر شهرداری 8ساله قالیباف رقم خواهد زد اما در کمال ناباوری پس از آنکه آرای محسن هاشمی و محمدباقر قالیباف در دور اول رایگیری مساوی شد در دور دوم این قالیباف بود که با اختلاف دو رای برای سومین بار به عنوان شهردار تهران برگزیده شد. اعضای مستقل راهیافته، به محسن هاشمی رای داده بودند اما نکتهای که همه معادلات را دچار تغییر و تحول کرد آرای دو تن بود؛ احمد دنیامالی، نامزدی که در لیست دو جناح قرار داشت و بخش عمدهای از آرای خود را به اصلاحطلبان وامداربود به نفع قالیباف رای داده بود و از آن مهمتر آن که نامزد رسمی طیف اصلاحطلبان یعنی الهه راستگو در اقدامی بیسابقه و خلاف اصول متعارف به نامزد رقیب رای داد! قالیباف به ساختمان بهشت رفت اما تغییر و تحولات تازه در شورای شهر حاکی از آنست که با همه این اوصاف کفه ترازو به سمت اصلاحطلبان چرخش یافته و این میتواند با توجه به حواشی پیرامونی سرنوشتی تازه برای شورای شهر چهارم و شهردار منتخب آنان ایجاد کند.
تغییرات به نفع اصلاحطلبان
شاید هنوز این سوال پابرجا باشد که بالاخره چه اردوگاه سیاسی درانتخابات چهارمین دوره شورای شهر طیف پیروز نام گرفت؟ روی کاغذ دو طرف، آرای همسانی داشتند و اگر بخواهیم انتخاب قالیباف را ملاک قرار دهیم این اصولگرایان بودند که مقصود حاصل کردند اما نکته آنجاست که اگر بخواهیم تجمیع اعضای اصلی و علیالبدل را محسوب کنیم چربش محسوس با اصلاحطلبان است. در این دوره اعضای شورا 31تن هستند و همانطور که اشاره رفت در ترکیب اعضای اصلی، دو طرف چربشی بر یکدیگر ندارند اما در اعضای علیالبدل برتری کامل با اصلاحطلبان است. این نکته البته مولود آن است که بسیاری از اعضای شاخص اصلاحطلبان همچون معصومه ابتکار و محسن هاشمی و... ردصلاحیت شدند و خود اصلاحطلبان نیز به دلایل مختلف در چینش لیست انتخاباتی ضعیف عمل کرده و نتیجه آن شد که بسیاری از اصلاحطلبان در پشت دروازههای شورا باقی بمانند اما با جابهجاییهای اخیر بالاخره زمینه برای حضور آنان و در نتیجه سنگینتر شدن کفه ترازو به سمت اصلاحطلبان فراهم شده است. اولین عضوی که از شورای شهر خداحافظی کرد محمدمهدی مفتح اصولگرا بود که همزمان در انتخابات مجلس نیز حضور یافته و به علت راهیابیاش به بهارستان قید ساختمان بهشت را زد. با خداحافظی وی مسعود سلطانیفر اولین عضو علیالبدل اصلاحطلبان به شورا راه یافت. پس از وی مهدی حجت که به میراث فرهنگی رفته بود نیز استعفا داده و ولیا... شجاع پوریان دیگر عضو اصلاحطلب به شورا اضافه شد. با ریاست مسعود سلطانیفر بر میراث فرهنگی، علی صابری یک اصلاحطلب دیگر جایگزین وی شد و اکنون با استعفای احمد دنیامالی از حامیان قالیباف در شورا برای کاندیداتوری در انتخابات فدراسیون قایقرانی، افشین حبیبزاده یک اصلاحطلب دیگر جایگزین وی میشود.
در نهایت...
اکنون با این فعل و انفعالات بیگمان کفه اصلاحطلبان در شورای شهر سنگینی محسوسی یافته است. این نکته به هنگامهای اهمیت خطیری دارد که بدانیم پرونده شهرداری محمدباقر قالیباف در دیوان عدالت اداری به جریان افتاده و از آن حیث که معترضین معتقدند وفق قوانین موضوعه وی نمیتواند برای سه دوره متوالی شهردار تهران باشد، اگر بر این اساس حکم عزل وی از سمتش داده شود آنگاه در انتخاب شهردار تازه تهران با ترکیب جدید، این اصلاحطلبان هستند که میتوانند کاندیدای مطلوب خود را به مدیریت کلانشهر تهران رسانده و یک گلوگاه راهبردی دیگر را نیز از رقیب سیاسی خود باز ستانند.
علی ذهابی: میگویند «تعامل» بخوانید «تقابل».
از زمان رویکارآمدن حسن روحانی، اصولگرایان که تا پیش از این قدرت را بهطور کامل در دست داشتند، همواره عنوان کردند که رویکرد ما در برخورد با دولت «تعامل»ی خواهد بود هرچند حالا داستان رنگوبویی دیگر به خود گرفته است. رییسجمهوری که روز سهشنبه در اجلاس روسای دانشگاهها و مدیران پارکهای علم و فناوری در دانشگاه شهید بهشتی سخنرانی میکرد در ارتباط با توافقنامه ژنو گفت: «چرا یک عده کمسواد بیایند حرف بزنند؟ استادان، دانشمند ما، بزرگان دانشگاه ما چرا خصوصی حرف میزنند ولی به میدان نمیآیند.»؛ همین موضوع موجب شد تا برخی از اصولگرایان به صحبتهای حسن روحانی به «تند»ی پاسخ دهند.
واکنشی که البته بیارتباط با محتوای سخنان روحانی بود زیرا آنان به جای نقد درونمایه و روح سخنان رییسجمهور ترجیح دادند در این مورد سکوت کرده و اغلب حملاتشان را به تکجملات روحانی یا «سبد»های کالایی معطوف کنند که دولت چند روزی است اقدام به توزیع آن در سراسر کشور کرده است. توزیعی که نحوه آن را رییسجمهوری مناسب ندانسته و دستور داده که در نحوه اجرای این کار، متصدیان امر، راهکار بهتر و ساماندهیشدهتری را در پیش بگیرند. در همین چارچوب، «کیهان» در سرمقالهای به قلم حسین شریعتمداری در انتقاد از سخنان روحانی نوشت: «مبادا برخی از اطرافیان رییسجمهور محترم برای فرار از پاسخگویی خود در قبال بیتدبیری خسارتآفرین توزیع سبد کالا از اعتماد ایشان سوءاستفاده کرده و حمله تند و اهانتآمیز به منتقدان توافقنامه ژنو را به وی پیشنهاد کرده باشند، تا از این طریق، ماجرای یادشده در واکنش منتقدان به اهانت رییسجمهور و معاون ایشان، به فراموشی سپرده شود!» روزنامه «جوان» هم در یادداشتی مدعی شد: «هفتماه از تغییر دولت گذشته و همچنان دولت و طیف حامی آنها بهدنبال نقد گذشتهاند و درحالیکه سبد کالا بهعنوان اولین کار خاص دولت یازدهم در حال اجراست، منتقدان بسیاری را به واکنش واداشته به نحوی که حتی رسانههای همسو و حامی دولت نیز ناگزیر برای ازدستندادن مخاطبانشان آن را مورد نقد قرار دادهاند. این در حالی است که دولت به جای موضعگیری واضح مبنی بر قبول اشتباه در روش اجرا تاکتیک جدید فرار به جلو را پیشه کرده است و منتقدان خود را هدف قرار داده است.»
سرمقاله «وطن امروز» نیز ادعا کرد: «برخی البته معتقدند به آقای روحانی حق باید داد ... طرح توزیع سبد کالا در میان مردم که ظاهرا حتی بسیاری از اعضای کابینه هم با آن مخالف بودهاند، در حال تبدیلشدن به یک بحران مدیریتی است.» مهرداد بذرپاش، نماینده تهران ضمن انتقاد از نحوه توزیع سبد کالا توسط دولت، گفت: «ما بیسوادیم؟ سواد شما هم در نحوه توزیع سبد کالا کاملا نمایان و مشهود بود و بهترین پاسخ به آقایان همین یک مصرع است که گفت: ادب مرد به ز دولت اوست.» البته این سخن مدافع پیشین محمود احمدینژاد افکارعمومی را بیش از هر چیز به یاد مناظرههای انتخابات سال 88 میاندازد.
لطفالله فروزنده، معاون پارلمانی دولت احمدینژاد، هم در واکنش به اظهارات روحانی گفت: «اگر کسی را قبول نداریم نباید وی را متهم کنیم تا فضای کشور منطقی باقی بماند. توافق هستهای توافق با دشمن است. هرچند به دولت اعتماد داریم اما به غرب اعتماد نداریم و باید در ادامه مذاکرات هوشمندانه و با دقت عمل کنیم.» عبدالرضا داوری، از نزدیکان محمود احمدینژاد در صفحه «فیسبوک» خود در پاسخ به مواضع روحانی نوشت: «جناب آقای دکتر روحانی عزیز! به شما قول میدهیم که ما منتقدان توافق ژنو -البته به غیراز آنچه مرقوم نموده بودید- خیلی کمسواد نیستیم. باور کنید که تا تصمیم کبری و کوکب خانم درس خواندهایم. چون برای درک آنچه در ژنو روی میدهد همین میزان سواد کفایت میکند.» فرامرز عظیمی، مسوول بسیج دانشگاه علوم قرآن و حدیث به سخنان رییسجمهوری انتقاد کرد و گفت: «دکتر روحانی نباید با طعنه و کنایه صحبت کنند و به صورت شفاف بگویند که منظورشان از اینگونه صحبتها چیست؟» پیش از این، بخش تندروی اصولگرایان در مجلس در اعتراض به توافقنامه «ژنو»، نامهای نوشتند و شروع به جمعآوری امضا کردند. این نمایندگان در نامه خود به جای «انپیتی» نوشته بودند «امپیتی».
اما نگاهی به مواجهه برخی از اصولگرایان با دولت تدبیروامید از ابتدای رویکارآمدن حسن روحانی تاکنون نشان میدهد «این قصه سر دراز دارد». ابتدای کار دولت در زمان معرفی کابینه، اصولگرایان صدایشان را بلند کردند که دولت اعتدال باید در کابینه از تمام گروهها بهره بگیرد، حالا بماند که یک در میان به رییسجمهوری گوشزد میکردند که حق ندارد از اصلاحطلبان در کابینهاش استفاده کند.
نتیجه هم این شد که چهار وزارتخانه کار خود را بدون وزیر آغاز کردند و وزارت ورزش و جوانان بعد از گذراندن چهار پیچ از مجلس موفق به کسب رای اعتماد شد. اولین سفر رییسجمهوری به نیویورک برای شرکت در نشست سالانه سازمان ملل و گفتوگوی تلفنی او با باراک اوباما رییسجمهوری آمریکا هم حرفوحدیثهای بعدی را به همراه داشت. اما ماجرا به اینجا ختم نشد و مذاکرات ایران با 1+5 ایستگاه بعدی اعتراضات تندروهای جریان اصولگرا شد. انتشار بیلبوردهای گسترده «صداقت آمریکایی» و حملات تند به تیم مذاکرهکننده و درزکردن خبرهای کمیسیون امنیت ملی مجلس از جلسه نمایندگان با محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه و نهایتا تاختن به توافق نامه نهایی ژنو نشان میداد، دولت راه سختی در پیش خواهد داشت.
پایان مذاکرات مصادف شد با گزارش صدروزه رییسجمهوری، گزارشی که نشان میداد دولت بدون همکاری اصولگرایان، قدرت حل آن را ندارد. روحانی در گزارش خود به تورم بالای همراه با رکود بیسابقه اشاره کرد، به اینکه نقدینگی بالا و خزانه خالی دولتش را دچار مشکل کرده است.
روحانی از بدهیهای برجامانده از دولت گذشته گفت. روحانی گفت حتی فکرش را نمیکرده تا این حد مشکلات کشور زیاد باشد. هرچند حالا روحانی مانده و جیب خالی و نیازهایی که نمیتواند بیپاسخ بگذارد. به نظر میرسد منتقدان دولت هم یادشان رفته، قصه چه بوده و از کجا شروع شده است؛ انگار ترجیح میدهند از همینجا «داستان» اداره کشور را بخوانند. اما ایستگاه بعدی قطار اعتراضات به دولت بودجه سال 93 بود. بودجهای که پس از هشتسال «تاخیر» همواره دولت اصولگرای محمود احمدینژاد این بار به موقع به بهارستان رسید. بودجه که به بهارستان رسید، خبرها هم از استعفای جمعی نمایندگان برخی استانها هم بالا گرفت. استعفاهایی که البته همگی پس گرفته شدند و بهنظر خیلی از نمایندگان «نمایشی» بود. نمایندگان استان کردستان، خوزستان، لرستان و مازندران در اعتراض به نحوه توزیع بودجه استانیشان دولت را تهدید به استعفا کردند. حالا با گذشت حدود دو ماه از بررسی کلیات بودجه به تصویب رسیده است و باید دید این عقبنشینی کجا در اصلاح بودجه 93 به دولت پاسخ داده خواهد شد.
مدتی است که با آمدن حسن روحانی هوای مدیریت کشور کمی «معتدل» شده است؛ اعتدالی که رییسجمهوری همواره بر آن تاکید دارد. روحانی بارها در صحبتهایش عنوان کرده است که جامعه از افراطیگری و تندروی خسته شده است و سعی کرده همه را به «تعامل» فراخواند.
پس از سخنرانی رئیسجمهور در روز گذشته تعدادی از نمایندگان مجلس و یکی از اعضای دولت احمدینژاد نسبت به آن واکنش نشان دادند چنانکه حمید رسایی، نماینده تهران در تذکری به رئیسجمهور از ادبیات نامناسب روحانی خطاب به منتقدان توافقنامه ژنو که آنها را بیسواد خوانده است انتقاد کرد و تاکید کرد: برخی از علما، نخبگان دانشگاهی و نمایندگان مجلس از این توافقنامه انتقاد میکنند. جعفری نماینده بجنورد هم در تذکری به رئیسجمهور از اظهارات روحانی مبنی بر بی سواد خواندن منتقدان مذاکرات هسته ای انتقاد و تاکید کرد: نقشه راه توافقنامه ژنو راه درستی ندارد. بیرانوند نماینده بروجرد و مجتبی رحماندوست نماینده تهران نیز در تذکری به رئیسجمهور خواستار جلوگیری از سخنان تفرقهافکنانه و کنترل این سخنان شدند. اما نکته جالب اینجاست که یک دولتمرد سابق هم از اظهارات رئیسجمهور گلایه کرد. لطفا... فروزنده ضمن انتقاد از بیسواد خطاب کردن منتقدین ژنو گفت: اگر کسی را قبول نداریم نباید وی را متهم کنیم تا فضای کشور منطقی باقی بماند. باید از نقدها استفاده کنند. حیات جامعه و نشاط آن منوط به وجود فضای نقد است و باید تفاوت میان نقد و تخریب قائل شد. حق نداریم منتقد خود را کم سواد خطاب کنیم. فروزنده توافق ژنو را دارای نقاط قوت و ضعف دانست که باید مورد نقد و بررسی نخبگان قرار گیرد و دولت با در نظر گرفتن آنها در روند خود، در صورت لزوم کاستیها را اصلاح کند. وی لازمه شعارهای «تدبیر و اعتدال» را وجود خردجمعی و پذیرش نقد دانست و گفت: هیچ مجموعهای نمیتواند ادعا کند فاقد ایراد است و هر اقدام بشری نقاط قوت و ضعف دارد. فروزنده توافق هستهای را توافقی با دشمن عنوان کرد و افزود: به دولت اعتماد داریم اما به غرب اعتماد نداریم و باید در ادامه مذاکرات هوشمندانه و با دقت عمل کنیم.
ادامه خبر...ده فایده رابطه جنسی سالم
۱. کاهش استرس
رابطه جنسی در کاهش فشار خون و نیز به طور کلی کاهش استرس نقش دارد. مطالعات نشان میدهد که کسانی که رابطه جنسی مکرر دارند، فشار خون دیاستولیک آنها کاهش مییابد. حتی در آغوش گرفتن شریک زندگی میتواند باعث کاهش فشار خون در زنان شود.
۲. تقویت سیستم ایمنی
سلامت جنسی معادل سلامت جسمانی است. درگیر شدن در رابطه جنسی برای حداقل یک بار در هفته میتواند باعث آزاد شدن مقادیر بسیاری از ایمنوگلوبولین میشود، که میتواند از شما در برابر سرماخوردگی و انواع مختلف عفونتها محافظت کند.
۳. سوزاندن کالری
نیم ساعت رابطه جنسی میتوانید ۸۵ کالری و حتی بیشتر بسوزاند. شاید این عدد به نظر کم بیاید ولی با توجه به اینکه این مقدار کالری در سراسر بدن مصرف میشود، بسیار موثرتر از انجام حرکات ورزشی میباشد.
۴. بهبود وضعیت قلب
بعضی از افراد مسن نگران این هستند که در هنگام رابطه جنسی به سکته قلبی دچار شوند. اما محققان به این نتیجه رسیده اند که رابطه جنسی مکرر هیچ ارتباطی با سکته ندارد. در واقع، مطالعات نشان داده اند که داشتن رابطه جنسی حداقل دو بار درهفته میتواند خطر حمله قلبی را تا ۵۰٪ کاهش دهد.
۵. افزایش اعتماد به نفس
براساس تحقیقات، یکی از دلایلی که بسیاری از مردم رابطه جنسی برقرار میکنند، تقویت اعتماد به نفس است. بسیاری از مردم، حتی آنهایی که اعتماد به نفس بالایی دارند، میگویند که آنها گاهی اوقات به منظور احساس بهتر داشتن، رابطه جنسی برقرار میکنند.
۶. افزایش صمیمیت
رابطه جنسی و ارگاسم، سطح هورمون اکسی توسین شما را افزایش می دهد. اکسی توسین به عنوان هورمون عشق شناخته می شود که در ایجاد پیوند قلبی و اعتماد کمک کند. این هورمون همچنین به احساسات بخشندگی و سخاوت مرتبط است.
۷. کاهش درد
همراه با انتشار اکسی توسین، همچنین اندورفین نیز آزاد میشود که در تسکین درد بسیار موثر است. بنابراین، هر نوع درد مثل سردرد و حتی علائم PMS میتواند تا حد زیادی پس از رابطه جنسی بهبود یابد.
۸. کاهش خطر سرطان پروستات
برای مردانی که در دهه سوم زندگی خود هستند، داشتن انزال مکرر میتواند خطر ابتلای آنها را به سرطان پروستات در مراحل بعدی زندگی کاهش دهد. حداقل ۵ انزال در هفته خطر ابتلا به سرطان پروستات را به یک سوم کاهش می دهد. مردان مسن نیز میتواند خطر ابتلا به سرطان پروستات خود را با داشتن حداقل ۲۱ انزال در ماه کاهش دهند.
۹. تقویت عضلات کف لگن
انجام برخی از ورزشهای عضلات کف لگن در هنگام رابطه جنسی بسیار مفید است. این حرکات کمک میکنند تا از رابطه جنسی لذت بیشتری ببرید و نیز احتمال بی اختیاری را کاهش میدهد. یکی از محبوب ترین ورزش های ماهیچه های کف لگن، ورزش کگل (kegel) میباشد.
۱۰. بهبود وضعیت خواب
تحقیقات نشان داده است که اکسی توسینی که در طی ارگاسم منتشر شد، باعث باعث کاهش اختلالات خواب میشود.
منبع : دلگرم
راک نیوز -دکتر حشمتا... فلاحتپیشه * نماینده سابق مجلس
به نظر میرسد نه دولت دهم و نه دولت حاضر هنوز به یک سازوکار مناسب برای اجرای سیاستهای دولت رفاهی نرسیده است. سیاستهای دولت رفاهی بر این پایه استوار است که در روند توسعه کشور اگر بخشی از جمعیت دچار ضعف یا مشکلات اقتصادی هستند، دولتها بتوانند سیاستهای حمایتی خود را در قالب حمایتهای بهداشتی، معیشتی، آموزشی و غیره به مرحله اجرا درآورند. البته این اموری است که طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی بر آن تاکید شده و در قالب اصل عدالت قانون برنامه هم مورد تاکید قرار گرفته است. بخشی از اقدام دولت در راستای چنین سیاستی، بحث ارائه سبد کالا بود که بهنظرم اصل موضوع خوب است. اینکه بخشی از مشکلات معیشتی مردم را بتوان در قالب نظام یارانهای حل کرد خوب است اما اجرای مناسبی ندارد. بههرحال در قالب سیاستهای توسعهای، دو نوع سیاست حمایتی داریم؛ یکی حمایت اعانهای و دیگری حمایت مبتنی بر اجرای قانون. آنچه قانونگذار درمورد مردم مطرح کرده، حق قانونی مردم، سیاست حمایتی است و دولت بخشی از حقوشان را بهعنوان واسطه توزیع بهآنها برمیگرداند. اما مردم اعانهبگیر نیستند بلکه مردمی هستند که حق قانونیشان باید در قالب سازوکارهای دولت پرداخت شود. نوع اجرایی که صورت گرفت، بیشتر حالت اعانهای به خود گرفت. بهگونهای که گویی مردم نیازمند سبد کالایی هستند که باید برای آن صف بکشند که معمولا هم مردم ایران تجربه خوبی از صف کشیدنها ندارند و بعد از حدود 20 سال پایان دوران اقتصاد کوپنی در ایران بازگشت به سابقهها ومصادیق اینچنینی به ضرر ماست. معتقدم مسئولان مختلف در مجلس و دولت بهجای اینکه کاری کنند که این «اشتباه اجرایی» تبدیل به یک عامل اختلاف سیاسی شود، درمورد سازوکار لازمه بیندیشیند. همین اجرای موردی هم نشان داد که در عمل اگر به شیوه سنتی اجرا شود، ممکن است آسیبهایی بهدنبال داشته باشد. لازمه آن طراحی یک سیاست عملی است برای اینکه حقوق و تکالیف دولترفاهی خود را در قبال مردم عمل کند ولی شأن مردم هم حفظ شود. لذا سازوکار دیگر این است که کارشناسان مجلس و دولت بهجای اینکه کار را به سوالکشی و رسانهها بکشانند حتما در قالب دیگری موضوع را دنبال کنند. باید بپذیریم همین مردمی که تصاویرشان در صفها برای دریافت سبد کالا در روزنامهها و سایتها بازتاب داشته در محافل بینالمللی انتظار وجود دارد که بخشی از اقتدار امروزی جمهوری اسلامی ایران را تحتالشعاع چنین تصاویری قرار دهند، بهنظرم حقوق مردم را با سازوکار بهتر و با حفظ شأن آنها میتوان دنبال کرد بدون اینکه مشکلی پیش آید.
raaknews- نويسنده : سيد علي محقق |
تهران اين روزها هم گرم مذاكره و گفت وگو با وزراي خارجه كشورهاي اروپايي است و هم ميزبان هياتهاي اقتصادي فرانسوي و آلماني و... ساعت يک بامداد ديروز 107نفر از صاحبان صنايع از بخشهاي مختلف اقتصاد فرانسه، وارد تهران شدند. ميگويند اين هيأت تجاري نه تنها بزرگترين هيأت فرانسوي بلکه بزرگترين هيأت اروپايي است كه پس از انقلاب به تهران آمده اند. پيش از اين و همزمان با آغاز اجراي توافق ژنو هم رسانههاي غربي از تدارك وسيع بيش از 100 شركت آلماني براي گسترش تجارت با تهران خبردادند. «جك استراو» وزيرخارجه اسبق انگليس هفته گذشته و در بازگشت از تهران به لندن در يادداشتي نوشته بود كه هواپيماي آنها در بازگشت به اروپا، از تجار اروپايي و به خصوص آلماني پُر بود. خانم «اما بونينو» وزير امورخارجه ايتاليا هم که پس از امضاي موافقتنامه ژنو، به عنوان نخستين مقام اروپايي به تهران سفر کرد، چندي پيش دراجلاس داووس پيش بيني كرد، بزودي صفي از کشورها و شركتها براي ورود به ايران تشکيل خواهد شد. اين سخن بنيتو و روايت استراو درحالي است كه حسن روحاني رئيس جمهور ايران در جريان سخنان خود در اجلاس داووس به طور رسمي همه بزرگان سياست و اقتصاد و فرهنگ غرب را براي سفر به تهران و سرمايه گذاري در اقتصاد ايران دعوت كرد. شواهد روزها و هفتههاي اخير گوياي اين است كه انگار همه بزرگان صنعت و اقتصاد اروپا منتظر«بفرماي روحاني» براي ايستادن در صف سفر به تهران بودند. هم آن بفرماي روحاني و هم ترافيك اخير در مسير اروپا به تهران و پروازهاي خارجي اقتضاي ساده و بديهي عالم اقتصاد و سياست است و اصلا چيز پيچيده و عجيبي نيست. |
نویسنده :مريم قرباني فر
آن 14 مردادی که همزمان با سالروز پیروزی مشروطه در ایران،سعید مرتضوی دستور به پلمب انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران داد،شاید خودش هم باور نمی کرد که بعد از گذشت بیش از 4 سال از آن روز همچنان بازگشایی این تنها خانه روزنامه نگاران ایرانی به معضلی تبدیل شود که این روزها و با حضور دولت تدبیر و امید همچنان درهای این خانه به روی ساکنانش بسته باقی بماند.سعید مرتضوی که این روزها درگیر پرونده های ریز و درشتی است که باید در مقابل دستگاه عدالت کشور به آنان پاسخگو باشد،در زمان دولت احمدی نژاد که او نیز تا کنون دو بار به دادگاه احضار شده است،با حکمی پر از تناقض دستور به تعطیلی و پلمب انجمن صنفی روزنامه نگاران داد. در این خانه تنها یک بار دیگر و آن هم در روز ۸ آذر ۱۳۸۹ فک پلمب شد تا تعاونی مسکن انجمن، فعالیت اداری خود را استمرار دهد.با اینحال طبق بیانیه هیأت مدیره این انجمن،فعالیت انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران به ویژه امور دبیرخانهای آن، از قبیل تمدید اعتبار کارت عضویت داخلی و بینالمللی اعضا، امور بیمه بیکاری و فعالیت کمیتههای عضوگیری و رفاهی تا اطلاع ثانوی همچنان میسر نیست. اینگونه بود که چراغ های خانه ای که از 1376 روشن بود در مرداد 1388 خاموش گردید.راک نیوز : گرچه تقریبا مطمئن هستم که در روزهای آینده صدا و سیما در اقدامی خودجوش از خود تشکر خواهد کرد و خود را به خاطر ساخت سریالی خوش ساخت و زیبا تشویق خواهد کرد اما این مانع از آن نیست که به عنوان بیننده و ناقد حرف را در خود فرو برم.
![]() |
راك نيوز - نويسنده : منصور فرزامي |
البته از محاسن است که در حکومتهاي مردمي علي الخصوص نظامي که شالوده آن مبتني بر اسلام است، حاکمان در مردم و با مردم باشند ؛ مثل آنان زندگي کنند حتي معيشتي نازلتر از آنان داشته باشند. چون برج عاج نشيني و چهره پنهان کردن، بيگانگي و بي خبري از مردمي را در پيخواهد داشت و بي مهري مردم به حاکمان، بنيان حکومت را سست ميکند. پس رو در روي با مردم نشستن، برقراري صميميت است و غمها را از دل مردم ميبرد. چنان که ميگويند در خشکسالي مصر در هنگامه دردو رنج و گرسنگي عامه، حضرت يوسف (ع) به ميان مردم ميآمد و محرومان با مشاهده جمالش دردو رنج خود را از ياد ميبردند. اما در مورد سفرهاي استاني دولت محترم، مواردي است که توجه به آن ميتواند تنبهي در ادامه کار باشد چون از يک سوراخ، دوبار گزيده شدن، هوشمندي مومن نيست که «لا يلدغ المومن مرتين.» 1- دولت چه بخواهد و چه نخواهد، ناخواسته به همان راهي خواهد رفت که به تجربه دولت پيشين، سرانجام مطلوبي نداشت. چون اين، دولت نيست که سفر را روشمند ميکند بلکه سنتهاي موجود و شرايط جامعه او را به همان وادي خواهد برد. 2-اگر سفرهاي اين چنيني خوب بود دنيا با آن مديريتهاي علمي و سابقه موفق و غير قابل کتمان اجرايي، پي ميگرفت. 3- دولت ميتواند کاستيهاي هراستاني را در قالب گزارش و طرح از نهادهاي مردمي خارج از دستگاههاي دولتي بخواهد آنگاه با بررسيهاي علمي و قاعده مند آنها را در اولويتهاي اجرايي و کاربردي قرار دهد. 4- باتوجه به تجربههاي سفرهاي استاني ميزان صرف هزينهها، بيش از دستاوردههاي آن است. ضمن آن که عوامزدگي و توده گرايي در اين تجارب قابل تامل است. 5- اين که دولت، روش نامه گرفتن را عوض کرده است و نام اين سفرها را « پويش و پايش » نهاده است، مهم نيست، مهم آن است که مردم چه نامي را به رسميت ميشناسند، از طرفي، نامه نگرفتن از مردم به سنت گذشته، از نظر عاطفي درست نيست و آزار خاطرشان را فراهم ميآورد. 6- مهم تر و قابل تامل تر آن که، دولت با ترکيب مديريتهاي بازمانده از دولت پيشين، ابزار موافق و لازم را در جهت پيشبرد برنامههاي خود نخواهد داشت. 7- مطالبه نمايندگان و نيز درخواستهاي انباشت شده مردمي، باري مضاعف بر دوش دولت خواهد گذاشت که در اين شرايط بضاعت دولت، پاسخگوي آنها نيست و برخي قلمها و رسانهها، ناکارآمدي دولت را در نظر مردمي القا خواهند کرد که به صلاح آينده روحاني و بازوان اجرايي با تجربه او نيست. 8- البته، دولت محترم به تبع منش خود، توصيه نميکند که مراکز اداري، علمي و توليدي تعطيل شود اما فضاسازي به روش گذشته عمل خواهد کرد در نتيجه به غير از زيانهاي مادي، تعبير و تفسيرهاي ديگري هم خواهد داشت که به نفع اعتبار و منزلت دولت نيست. 9- طرحهاي ناتمام و وعدههاي بيسرانجام دولتنهمو دهم، بر دوش دولتيازدهم تحميل خواهدشد و مردم آنچه را که از احمدينژاد نگرفتهاند از روحانيميخواهند. 10- بايد از دولت محترم پرسيد که آيا به عوامل و نمايندگان اجرايي دولت در استانها، اعتمادي هست يا نيست ؟ اگر هست، چرا اعتماد به نفس را از آنها ميگيريد واگر توان کارندارند، چرا منصوبشان کرده ايد و اگر بازمانده انتصابات گذشتهاند، پس چرا عذرشان را نميخواهيد؟ 11- دولت يازدهم نبايد انتظار داشته باشد که رسانه ملي همه جا حاضر باشد. اين حضورها با توجه به تجارب پيشين، به مصلحت است که گاهي از اراده ملي پيش بيفتند يا عقب بمانند. مثل اين که آينه جمال روحاني هم به چشم صدا و سيماي ملي ما چندان خوش نيامده است به هرحال بايد تحمل و تامل کرد به قول پروين اعتصامي: نساج روزگار در اين پهن کارگاه از بهر ما قماشي از اين خوب تر نداشت 12- عمل دولت محترم به تقليد از گذشتههاي دور، درست نيست.امروز در انفجار اطلاعات، دنيا به دهکده جهاني تبديل شده است. امروز، در اتاقکي مينشينند و سياست و اقتصاد دنيا را رصد ميکنند. پس صلاح آن است که بگذاريد تا همه امور از سلسله مراتب و مجاري طبيعي خود بگذرد. |
گلکسی اس 4 سامسونگ، یک سر و گردن بالاتر از برادران بزرگتر خود است و قابلیتها و امکانات بهتر و مطلوبتری دارد. پرچمدار جدید سامسونگ همه امکانات گوشیهای قبلی خانواده خود را در میان سختافزار قویتر و نرمافزارهای متفاوت جمع کرده است.
گوشیهای هوشمند خانواده گلکسی اس سامسونگ از همان نسخه نخستین طرفداران بسیاری میان کاربران پیدا کردند. اما این مساله باعث نشد سامسونگ از تلاش بیشتر دست بردارد و به همین دلیل، چهارمین کهکشان زیبای خود را نیز از ششم اردیبهشت تحت قرارداد دو ساله AT&T با قیمت 639 دلار روانه بازار اروپا خواهد کرد.
البته این گوشی رقبای سرکشی همچون آیفون 5 دارد و به دست آوردن جایگاه نخستِ بهترین اسمارتفون موجود چالش بزرگی برای آن است.
گلکسی اس 4 سامسونگ، یک سر و گردن بالاتر از برادران بزرگتر خود است و قابلیتها و امکانات بهتر و مطلوبتری دارد. پرچمدار جدید سامسونگ همه امکانات گوشیهای قبلی خانواده خود را در میان سختافزار قویتر و نرمافزارهای متفاوت جمع کرده است. به لطف مجموعه کاملی از انواع حسگرهایی که دارد، گلکسی اس 4 را میتوان یک گوشی همهکاره که همه باید آن را داشته باشند، دانست. این گوشی امکاناتی دارد که با شنیدن و دانستن آنها حتما هیجان زده خواهید شد.
گلکسی اس 4، صفحهنمایش بزرگتر، عمر باتری طولانیتر و قدرت بیشتر در بدنهای کوچکتر از گلکسی اس 3 دارد. در این مقاله این گوشی هوشمند را ار هر نظر زیر ذره بین بردهایم تا بیشتر با آن آشنا شویم.
باید بدانید دو نسخه از گلکسی اس 4 عرضه خواهد شد: یکی I9500 است که پردازنده Exynos 5 Octa دارد و دیگری I9505 است که فناوری اتصال LTE و تراشه اسنپدراگون 600 دارد. این مقاله، بررسی مدل دوم است.
نگاه 360 درجه
اندازه گوشی گلکسی اس 4 را می توان یکی از بهترین مزیتهای آن دانست. این اسمارتفون از نظر قدی هم اندازه برادران بزرگتر خود است اما حدود 0.8 میلیمتر نازکتر، 0.7 میلیمتر باریکتر و 3 گرم سبکتر است. این در حالیست که صفحهنمایش آن 0.2 اینچ بزرگ تر از گلکسیهای پیشین، میزان شارژدهی باتری آن بیشتر و قابل تعویض است و حسگرهای و رادیوهای بیشتر و جدید دارد.
گلکسی اس 4 همچنین از شیشه گوریلا گلاس 3 و Corning بهره گرفته است. با توجه به ترکیب جدید صفحهنمایش این گوشی، شیشه آن ضدخش و بسیار جمعوجورتر از نسخههای قبلی است. همچنین غلاف دور گوشی نیز باریکتر است.