چهار نفر در یک خانواده روستایی تصمیم گرفته اند زندگی کنند،حتی اگر نتوانند در روستا همراه دوستانشان قدم بزنند و نتوانندمانند بسیاری دیگر سرپا ایستادن،دویدن و شناکردن را تجربه کنند،اما آنها تصمیم خود را گرفته اند اگرچه زندگی شان فقط بر روی چرخ های یک ویلچر بچرخد.
چهار نفر در یک خانواده روستایی تصمیم گرفته اند زندگی کنند،حتی اگر نتوانند در روستا همراه دوستانشان قدم بزنند و نتوانندمانند بسیاری دیگر سرپا ایستادن،دویدن و شناکردن را تجربه کنند،اما آنها تصمیم خود را گرفته اند اگرچه زندگی شان فقط بر روی چرخ های یک ویلچر بچرخد.
به گزارش راک نیوز ؛ زیور 30 ساله، نرگس 28 ساله، شیرین 22 ساله و سردار 20 ساله چهار خواهر و برادر هستند که هر چهار نفرشان معلول هستند و کار اداره کردن زندگی آنها بر عهده پدر از کار افتاده آنهاست،در روستای بیمنجگان در 10 کیلومتری شهر دهدشت در استان کهگیلویه و بویراحمد زندگی می کنند.
اگر سردار بخواهد بیرون برود باید زیور، نرگس و شیرین، به نوبت منتظر ویلچر بمانند و اگر هر چهار نفرشان کار داشته باشند چاره ای جز صبر سه نفر و شتاب یک نفر نیست.
با ویلچر بسختی می توان در این روستا زندگی کرد چون کوچه های روستا خاکی است و بدون کمک دیگران نمی توان از چاله و چوله های آن گذر کرد. 
حیاط خانه این معلولان هم مثل کوچه های روستا خاکی و پر از چاله است و از این رو آنها نمی توانند در حیاط خانه هم براحتی زندگی کنند بویژه روزهایی که باران ببارد و کف حیاط خانه گل آلود شود.
«سرتیپ مارژ» پدر این معلولان گفت: فقط می گویم خدا بزرگ است.بهزیستی شهرستان کهگیلویه یک باب خانه را در چند مرحله با هزینه 70 میلیون ریالی برای ما ساخته است.فضای نامناسب برای معلول ها، حیاط خاکی و چاله های آن، چکه کردن سقف و بلوک هایی که به عنوان دیوار حیاط روی هم گذاشته شده اند از مشکلات این خانه است.
سرتیپ که خودش از درد ساییدگی زانو همنیشین و همدرد فرزندان معلولش شده خواستار کمک نیکوکاران و مسوولان است.
وی گفت: این معلولان در فصل گرما و سرما با توجه به خاکی بودن حیاط خانه و نامناسب نبودن خانه برای معلولان در رفت و آمد با مشکلات زیادی روبرو می شوند.
سردار مارژ جوان 20 ساله این خانواده با بیان اینکه در هفته بهزیستی مسوولان شهرستان کهگیلویه به آنها سرکشی کرده اند گفت: ما چهار معلول در یک خانواده هستیم اما تنها یک ویلچر داریم که آن را مسوولان برای ما هدیه آوردند. 
سردار از مسوولان و نیکوکاران خواست تا یک ویلچر کنترلی برای این چهار معلول تهیه کنند تا بتوانند بدون نیاز به کمک دیگران حرکت کنند.
نمی دانم چرا باشنیدن خواسته این جوان 20 ساله معلول از مسئولان بغض راه گلو را می بندد ،شاید سردار میخواهد تنها ویلچر خانواده بیشتر در اختیار خواهرانش باشد.
در روزهای گذشته رقم های میلیاردی فوتبالیست ها منتشر شد بی شک قریب به اتفاق این تیم ها با بودجه های دولتی اداره میشودند رقم های بالای میلیارد یعنی ماهی 100میلیون تومان حقوق از بیت المال .
سردار پایی برای فوتبال بازی کردن ندارداو حتی براحتی نمی تواند در حیاط خانه هم با ویلچر بچرخدچون هزینه برای سیمانی کردن حیاطخانه را ندارد، اما ماهی پنجاه هزارتومان از بهزیستی حقوق میگیرد.براستی آیا از آن مبالغ میلیاردی که سردار وخواهرنش در آن سهم دارند میشود به اندازه یک ویلچر یا سیمانی کردن حیاط خانه به آنها برگرداند.واقعا میشود!!!
گزارش /حسین خدمتی -باکمی تغییرات:خدیاردرخش



» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر