مشروح اخبار

» برخي از مسئولان دولتي نه به هواداران دولت مي‌انديشند و نه به قانوني که ميثاق مردم و حکومت بوده است؛

رفتار برخي از مسئولان منتخب دولت در سراسر کشور است که يا فراموش کرده اند مامور اجراي منويات کدام رئيس‌جمهور اند و يا خود را به ندانستن، نفهميدن و فراموشي زده‌اند.
اين مسئولان در امتحان اعتمادِ مردم نمره اي کسب مي‌کنند که در مقياسي کلي در کارنامه دولت يازدهم و دکتر حسن روحاني نوشته مي‌شود. بر رئيس‌جمهور است که مواظب نمر خود در اين آزمون مهم و دشوار باشد.

وقتي در يک روز در شهري مانند بوشهر همايش مخالفان دولت به راحتي برگزار مي‌شود و هواداران دولتي که بر سر کار است، نه در آن شهر و نه در شهرهاي ديگري چون ياسوج، اصفهان، شيراز و مشهد، امکان برگزاري همايشي مشابه را ندارند، سؤالات بسياري به ذهن متبادر مي‌شود.
نخست اينکه کدام دولت بر سر کار است؟ آيا وضعيت مانند چهار ساله دوم دولت احمدي نژاد است که فقط گروه‌هاي زير مجموع جناح حامي دولت در هم فضاهاي عمومي همايش و جلسه و سخنراني برگزار مي‌کردند. درحالي‌که گروه‌هاي جناح مقابلِ دولت، به خصوص اصلاح‌طلبان، حتي در برگزاري جلسات در داخل منازل خود نيز با ممانعت هاي عجيب و غريب روبرو مي‌شدند. اين وضعيت هر انسان ناآگاهي را به اين اشتباه مي‌اندازد که نکند در 24 خرداد 92 يکي از نامزدهاي مدافع وضع دولت احمدي نژاد به رياست جمهوري رسيده است.
ديگر اين که آيا دولت روحاني‌ آن قدر آزادمنشي به خرج مي‌دهد که شعار «زنده‌باد مخالف من» را سر مي‌دهد، بي‌آنکه گوش چشمي به موافقان و همراهان خود داشته باشد؟
اين گمانه زني به اين خاطر تقويت مي‌شود که گاه به بهاي آزادي مخالفان در ابراز عقيده، قانون لگدکوب قدم هاي آن‌ها مي‌شود؛ در اين ميان برخي از مسئولان دولتي نه به هواداران دولت مي‌انديشند و نه به قانوني که ميثاق مردم و حکومت بوده است؛ و در اين قانون گريزي آنچه دستخوش خدشه مي‌شود، اعتبار حکومت است. اين مسئولان اگر جواب‌گوي ملت نيستند، حداقل بايد پاسخ‌گوي حکومت باشند که چرا چنين در برابر حراج قانون به ثمن بخس ساکت و ناظر نشسته‌اند.
سوال بعدي که خود را نشان مي‌دهد، اين است که آيا دولتِ متکي به رأي مردم توان برخورد با قانون ستيزي ها را ندارد؟ اين سؤال نيز از مقايسة شعارها و نظرات رئيس‌جمهور و عملکرد مسئولان زيردست او به ذهن متبادر مي شود. دکتر حسن روحاني هم در شعارهاي انتخاباتي و هم در سخنراني خود در يک سال گذشته بر اجراي امور در مجراي قانون تأکيد بسيار کرده است، درحالي‌که به نظر مي‌رسد برخي از مسئولان منتخب وي و دولتش در تهران و استان‌ها و شهرهاي ديگر، عملکردي متناقض با اين شعارها و تاکيدات دارند. در اينکه هنوز بسياري از مسئولان دولتي در شهرستان‌ها تغيير چنداني نکرده‌اند، شکي نيست و البته اعتراضي نيز نيست؛ چرا که خود مي‌تواند نشاني ازبلوغ فکري دولتمردان جديد باشد. اما اينکه اين مسئولان هنوز روش دولتمردان پيشين را در عمل پياده مي‌کنند، خطري است که دولت مستقر را- حتي – بيشتر از حمله خارجي تهديد مي‌کند.
مردمي که در روز 24 خرداد 90 پاي صندوق‌هاي رأي آمدند و از ميان چند نامزد مطرح و مشهور، دکتر حسن روحاني را برگزيدند، خوب مي‌دانند که به چه خاطر به او رأي دادند و از پس يک سال طبيعي است که هنوز آن عهد را به ياد داشته باشند و تحولات امور را رصد کنند، تا نشاني از اجراي خواسته‌هاي خود را مشاهده کنند. از سوي ديگر دکتر حسن روحاني نيز به کرات گفته است که هم وعده هايش را فراموش نکرده و هم بر اجراي آن‌ها اصرار دارد. اما آنچه در اين ميان، بين انتظارات مردم و عملکرد دولت فاصله ايجاد کرده است، رفتار برخي از مسئولان منتخب دولت در سراسر کشور است که يا فراموش کرده اند مامور اجراي منويات کدام رئيس‌جمهور اند و يا خود را به ندانستن، نفهميدن و فراموشي زده‌اند.
اين مسئولان در امتحان اعتمادِ مردم نمره اي کسب مي‌کنند که در مقياسي کلي در کارنامه دولت يازدهم و دکتر حسن روحاني نوشته مي‌شود. بر رئيس‌جمهور است که مواظب نمر خود در اين آزمون مهم و دشوار باشد.

بقلم:فضل الله یاری

تاریخ انتشار : 4 خرداد 1393, 09:35