اگر ساکن شهر دهدشت باشید برای یک بار هم که شده حتما مشتری دکه مطبوعاتی تباری بوده اید. مکانی که سالهای سال در میدان مرکزی شهر محل توزیع نشریات و مجلات و روزنامه ها و گاهی فروش کتاب بوده است. روزنامه خوانان و یا افراد سیاسی به طور طبیعی بارها شاهد بحث های تند سیاسی یا اجتماعی در کنار این دکه بوده اند. محسن تباری مالک و صاحب امتیاز مطبوعاتی تباری هم این امر را تایید میکند که خود بارها این مباحث تند را شاهد بوده است. این مکان فرهنگی اکنون به یک شاخص تبدیل شده است: میدان مرکزی شهر دکه مطبوعاتی تباری. محسن تباری می گوید متولد سال ۶۰ بوده و تنها ۱۳ ساله بوده که در این مکان کار خود را شروع کرده است.اوحالا در دنیای مطبوعات جوانی 20ساله است. از علاقه خود به کار فرهنگی و مطبوعاتی برای ما گفت تا عدم حمایت نهادهای فرهنگی نظیر ارشاد. از سالهای طلایی یا به اصطلاح بهار مطبوعات گفت تا خزان آنها.
مصاحبه خبرنگار سایت استان با این فعال فرهنگی در ادامه می آید:
ج) محسن تباری که از سال ۱۳۷۳ وارد این کار فرهنگی شدم و این کیوسک حدودا از سال ۱۳۶۵ بود که توسط پسر خاله ام (مرحوم سرگرد اردوان فتاحی پور) بنا شد که از سال ۱۳۷۲ هم امتیازش را خریدم.

ج) بله سال ها بود که روزنامه ها ۳ روز بعد میرسید دهدشت ولی علاقمندان به خواندن نشریات حاضر بودند بعد از سه روز نشریه مورد علاقه خود را تهیه نمایند(به قولی عادت داشتند به ۳ روزپیش نامه!)
ج) کیوسک ما چون توزیع نشریات را در سطح شهرستان دارد و با توجه به سابقه خوب و رضایت شهردار وقت، ترجیح داده شد که در همان مکان قبل باشیم.
ج) چون علاقه به کار فرهنگی دارم و همیشه دوست دارم تیترهای داغ و خواندنی که مشتری را جذب کند از نشریات در بیاورم و در دید مشتریان قرار دهم.
ج) بله بعضی مواقع بحث ها چنان طول می کشید اگر اغراق نباشد شاید بیش از چهار ساعت هم طول می کشید، در این بین اکثرا تحصیل کرده و نسل جوان هستند که اصلاح طلب و اصول گرا می باشند که در این بین اکثرا اصولگراها جو بحث ها را متشنج می کنند.
ج) بله خیلی خوب گفتید من را به یاد دوران طلایی خوب مطبوعات انداختید (یادم می یاد سال ۱۳۷۶ بود که حداقل روزی ۴ کیسه روزنامه می آمد و همشون هم بفروش می رفتند به دلیل اینکه حدودا نزدیک به ۱۴ تا ۱۵ روزنامه اصلاح طلب بود و خوانندگان حداقل ۵ تا ۶ نشریه را خرید می کردند، روحیه مردم همشان شاد بود)

ج) به قول یک مسئول توزیع کننده شرکت مطبوعاتی می گفت کل ایران را گشته ام ولی هیچ جا مثل کیوسک شما اینجور نشریه را در دید مردم نمی گذارد، تیتر زدن یک خبر داغ این است که مردم دیگه می دانند که این نوع درآوردن تیترها و متن خبرهای مهم و داغ را کیوسک تباری تنها انجام می دهد.
ج) هر چند که مردم به سایت ها و اینترنت روی می آورند ولی خود شماهم می دانید که هیچ چیز جای نشریات و مجلات را نمی گیرد.
ج) بله کار خبری را علاقمند هستم هم با نشریات و هم سایت های محلی استان. بله هم سیاسی و هم فرهنگی؟ همچون روزنامه های شرق- ابتکار استانی و سراسری و امیدمردم ، آخرین کتاب هم کتاب عصر روز ششم استاد خدارحم شفیعی مطلق می باشد.
ج) با توجه به شغل ما که هم کار رسانه ای و هم فروش و توزیع نشریات را در سطح شهرستان انجام می دهم و متاسفانه در این چند سال از نظر مالی هیچگونه حمایتی از اداره کل ارشاد استان نشدیم و چون سال های گذشته از فروش نرفتن نشریات دچار ضرر و زیان های زیادی شدم، تا الان دارم تاوان گذشته ام را می دهم و الان هم کاغذ گران هست و نشریات و شرکتها پول پیش می گیرند.
ج) ۹۰ درصد مشتریان کیوسک ما اکثرا قشر جوان و جناح اصلاح طلب و میانه رو بوده و خیلی کم پیش می آید که مردم کیهان و رسالت را از ما درخواست نمایند.
۱۲- نه به جز کار خبرنگاری و فروش نشریات کار دیگری ندارم.
ج) شاید. البته به علت مشغله کاری و جایگاه کیوسک در میدان شلوغ شهر و اینکه در اکثر مواقع میشود به ما بگویند اطلاعات شهردهدشت (کیوسک تباری می باشد) چون مردم حتی آدرس ها را از من می پرسند.
ج) ابتکار- شرق- امید مردم و آقایان یاری سوق- برادران محقق - برادران وکیلی و جناب آقای همت اله دانش- عکاس حسن غفاری و احسان گنجی که افتخار ملی برایمان هست.
ج) الان بیشتر مردم آدرس میدان اصلی شهر طرف کیوسک ما را می گویند، فقط محسن هم می نامند. این هم به این دلیل است که در دید مردم هستیم در این ۲۰ سال.
ج) اصلا نمی توانم حتی یک روز که باشد از کیوسک جدا بشم و صبح ساعت ۷ صبح می آیم تا ساعت ۱۰ شب یکسره داخل کیوسک هستم.
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر