آن روز خبری هولناک و تکان دهنده در یکی از نشریات کثیر الانتشار مطالعه کردم و براستی دچار بهت و حیرت شدم و با مروز این واقعه غیر اخلاقی و غیر انسانی که دل هر انسان آزاده و خیر خواهی را به درد می آورد و آن عمل جراحی چانه مجروح یک کودک چهار ساله و بخیه کردن آن و هنگامی که والدین این کودک از پرداخت هزینه 150 هزارتومانی در مان عاجز
نوع دوستی به سبک شرقی ؟!؟!
علیرضا جعفری زاده- آن روز خبری هولناک و تکان دهنده در یکی از نشریات کثیر الانتشار مطالعه کردم و براستی دچار بهت و حیرت شدم و با مروز این واقعه غیر اخلاقی و غیر انسانی که دل هر انسان آزاده و خیر خواهی را به درد می آورد و آن عمل جراحی چانه مجروح یک کودک چهار ساله و بخیه کردن آن و هنگامی که والدین این کودک از پرداخت هزینه 150 هزارتومانی در مان عاجز مانده اند تیم پزشکی مذکور ( پزشک – یا پرستار ) مبادرت به شکافتن دوباره چانه این کودک و ناامید کردن این خانواده مستاصل و درمانده و راندن آن ها از این مرکز درمانی نمودند!!!!!
براستی این سؤال به ذهن هر انسان آزاده و مسلمانی متبادر می شود که منشور حقوق کودک، منشورحقوق بیمار و ... تمامی آئین نامه هایی که در جهت حفظ کرامت اخلاقی انسانها در مراکز درمانی نصب شده اند و شرح وظایف کارکنان مراکز درمانی را به آنها یادآوری می کنند آیا فقط جنبه سمبلیک و نمادین دارند؟
ناگاه به یاد این شغر سعدی می افتیم که :
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش زیک گوهرند
چوعضوی بدرد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
آیا چنین رفتارهایی زیبنده جامعه اسلامی و آرمانهای امام راحل و عزیزمان می باشد؟
آیا با اقداماتی از این دست باعث بدبینی مردم به نظام اسلامی نخواهیم شد؟
در سالهای گذشته یک فیلم سینمایی در تلویزیون دیدم که در آن فیلم یک پزشک در یکی از کشور های اروپایی را نشان میداد که در حال فرار از دست نیروهای آلمان نازی بود و با کیف خود در حین عبور از مرز کشورش بود که با مشاهده یک فرد مجروح که در مسیر خود که مجروح و خونین و مالین افتاده بود ناگهان متوقف شده و کیف خود را باز کرده به سرعت دست به کار شده و با سرعتی حیرت انگیز در آن لحظات که بین مرگ و زندگی دست و پا می زد و هر لحظه بیم آن می رفت که بوسیله سربازان نازی دستگیر شود به وظیفه خطیر انسانی خود پرداخته و به جراحی و مداوای آن مجروح پرداخته و پس از پایان کار به سرعت از مرز عبور کرد .با مرور این وقایع و اتفاقات و مقایسه این جریانات با وقوع حوادثی از این قبیل در کشورمان ، به نظر می رسد که پزشکان و پرستاران ما بایستی بیشتر به وظیفه خطیر انسانی خود و حفاظت از جان انسانها توجّه نمایند و فارغ از مشکلات و دغدغه های مادّی و حرفه ای خود به وظایف انسانی و اخلاقی خود عمل نمایند تا مبادا خدای نا کرده باعث رویگردانی مردم و افکار عمومی جامعه از این قشر زحمتکش و دلسوز جامعه شوند.
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر