نويسنده : محمد حسين روانبخش |
دولت نسبتا سابق محمود احمدينژاد در طول هشت سالي که سر پا بود، آنقدر با مديريت و برنامهريزي آشنايي نزديک و تنگاتنگي داشت که ترجيح داد «سازمان مديريت و برنامهريزي» را منحل کند! اين رابطه تنگاتنگ باعث شده بود که کل سازمان منحل شده در يک دفترچه يادداشت کوچک در جيب بغل يکي از مشاوران احمدينژاد خلاصه شود؛ و البته به مرور که رابطه تنگاتنگتر هم شد و مديريت و برنامهريزي جزيي از سلولهاي بدن دولتمردان شد، آن دفترچه هم حذف شد؛ يعني اصولا خيلي چيزهاي اضافه ديگر هم حذف شد. به اين ترتيب همه چيز در لحظه شکل ميگرفت و يکي از نمونههاي منحصر به فرد مديريت در سراسر تاريخ پا به عرصه حيات گذاشت: مثلا هيات دولت جلسهاي 2 ساعته برگزار ميکرد و در آن جلسه 300 مصوبه به تصويب ميرسيد! اگر در جلسه قرار بود از روي مصوبات يک بار خوانده شود، جلسه بيشتر از 2 ساعت طول ميکشيد اما ...ميشود و ميتوانستند ديگر! يکي از نمايندگان مجلس در خصوص اين جلسات روايت جالبي دارد: «جلسه هيات دولت در استان به رياست محمدرضا رحيمي تشکيل شد که ايشان در اين جلسه به مصوبات اجرا نشده استان اشاره ميکرد و از وزراي مربوطه درخصوص دلايل عدم اجراي مصوبات توضيح ميخواست، وزرا نيز دلايل اجرا نشدن مصوبات را کمبود اعتبار ذکر ميکردند. بعد از توضيحات وزير، رحيمي از حاضران خواست تا صلواتي بفرستند و اعلام کرد که اين مصوبه به تصويب رسيد و سراغ موضوع بعدي رفت». واقعا برنامهريزي و مديريتي برتر از اين در دنيا سراغ داريد؟! با اين وصف است که حالا بعد از هشت سال تجربه مفيد و موثر در اين زمينه، دولتمردان ميتوانند حتي براي رفتنشان هم برنامههاي مفصلي داشته باشند! پنجشنبه شب گذشته محمود احمدينژاد در پاسخ به اين سوال که در روزهاي پاياني دوره رياست جمهوري شما قرار داريم، چه صحبتي با ملت ايران داريد، اظهار داشت: «در اين رابطه برنامههايي دارم که انشاءالله خواهم گفت»! با توجه به روش مديريت و برنامهريزي جلسات ميتوان حدس زد که برنامههاي احمدينژاد و همراهانش براي رفتن چيست :...صلواتي فرستاده ميشود و ميروند خانههايشان! |
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر