مشروح اخبار


» چه کسی فکرش را می کرد که پسری از ایران برود برای نوادگان چنگیز افتخار بیافریند!



چه کسی فکرش را می کرد که یک روز پسری از ایران برود برای نوادگان چنگیز افتخار بیافریند! البته  اگر کوروش هم زنده بود و می دیدچه بر سر تخت کیانی اش آورده ایم  احتمالاً به جای پندار نیک و گفتار نیک و کردار نیک ، فحشمان می داد!

راک نیوز- ایران بارها مورد تاخت و تاز قرار گرفت اما شاید خوفناکترین تجربه ما برگردد به مغولان.

«دختر چنگیز با ده هزار سوار وارد شهر شد و همه مردم را به جز چهار کمانگر کشتند و حتی سگها و گربه ها را کشتند و باروی شهر را کوفته و مناظر و منازل و حصارها و همه قصرها را با زمین هموار ساختند و هفت شبانه روز بر شهر آب بستند و سپس جو کاشتند و تاسبز شد توقف نمودند. »

 

این فقط یکی از روایت های  آن حمله به نیشابور است و امروز برخی دیگر از هوادار مغولستان شدند. از سر بغض و گله. دلم  می خواست سعید ملایی و کیمیاعلیزاده برای ایران می جنگیدند اما رفتند و لابد دلایل قانع کننده  خودشان را دارند اگر من نپسندم.

 

جای آنها نیستم ، شاید اگر بودم می رفتم ، شاید هم نه. این به انتخاب آدمها برمی گردد ، اما من هوادار هر کسی هستم که نام ایران را بلندآوازه می کند. نه برای مغولستان هورا می کشم  و نه از شکست ناهید کیانی شادمانی  می کنم.

 

شما حق دارید جور دیگری فكر كنید. من امکان مهاجرت راحت داشتم ، نه با بشکه و قایق ، نه از کوه با قاطر که بعضاً آنها هم عاشق ایران بودند و رفتند. ماندن را ترجیح دادم. اما هیچ بعید نیست یک روز مجبور به انتخاب دیگری شوم.

 

دستگاهی نیست که نشان بدهد کدام یک از ما واقعاً عاشق ایرانیم و کدام خائن و کاسب ! در طول تاریخ اتفاقا وطن فروشان  زیادی وطن پرستان  واقعی را حلق آویز کرده اند گذر زمان ممکن است نقابها را بردارد.

 

تا برخی  در اين كشور هستند كه با بيسوادي يا منفعت طلبي ، نفرت خلق می کنند و ما را در مقابل هم قرار  می دهند ايران  به هيچ دشمن خارجي نياز ندارد.

 

امروز رفتم سراغ کتاب «چنگیزخان» نوشته جان مَن و ترجمه رفیع رفیعی. در فصل پایانی 10 فرمان رهبر کبیر # مغولستان هم ذکر شده است.

در کنار «دشمنانت را با وجدان راحت بکُش» و «پاداش وفاداری را بدهید» این فرمان هم هست: «استعداد را در هر جا میتوانی ، پیدا کن و به کار گیر. چنگیز بدون تعصب استعدادها را می ستود و پاداش می داد. تنها شرطش وفاداری بود. یکی از آنها بازرگان مسلمانی به نام جعفر بود. او بعدها سفیر شد و یکی از حکم شمال چین شد »

 

تاریخ جعفر و دودمان جعفر را از یاد برد اما ایران با همه خون دل  هنوز ایران است و بعد از من و شما ، کیمیا و ملایی و وفاداران و خائنان هم ایران می ماند. حتی تن زخمی.
احسان محمدی روزنامه نگار -منبع شبکه های اجتماعی



تاریخ انتشار : 5 مرداد 1400, 23:28



» اخبار مرتبط:

  • دعوای نکونام و ماسکرانو در راهروی رختکن!
  • بانوی کهگیلویه‌ی کتاب«دوئل» اثر «آنتوان چخوف» را ترجمه و چاپ کرد+تصویر
  • رئیس جمهور آمریکا بار دیگر ایران را تهدید به حمله نظامی کرد
  • توزیع «جام زهر ادامه دارد...» علیه مذاکرات!
  • بازیگر معروف سینما و تلویزیون ایران در گذشت
  • » اشتراک گزاری خبر

    نام:*
    ایمیل:*
    متن نظر:
    کد را وارد کنید: *
    عکس خوانده نمی‌شود


    در میان پیشنهادات این روزها، کدام را قابل اعتنا می‌دانید؟