مشروح اخبار
تاریخ انتشار : 31 اردیبهشت 1400, 22:15
هشدار دامپزشکی کهگیلویه و بویراحمد در خصوص شیوع بیماری تب 3 روزه دامی بناهای مردم ساز سالم/مسکن مهر 99 ساله فرو ریخت! زخم تبر بیکاری بر تن جنگل‌های «جویجان» ممسنی؛ روستاییانی که با یارانه امرار معاش می‌کنند این مرد در یک سال ۱۰ بار ازدواج کرد! +عکس صداوسیما با این کیفیتی که می‌بینید چه‌قدر بودجه را می‌بلعد؟
» سقط جنینِ ۸۰ گاومیش ؛ در روستای سیدجابر
روزهای بی‌آبی کرخه، روزهای بی‌جانی گاومیش‌هاست. رودخانه در سه سال گذشته چندین و چند بار بی‌آب شده و گاومیش‌ها هم تا پای مرگ رفته‌اند.
راک نیوز /خوزستان- آنها که حیاتشان به آب وابسته است و در گرمای خوزستان باید در آب بنشینند تا زنده بمانند؛ حالا در خشکسالی و بی‌آبی رمقی برای ادامه ندارند. اهالی روستای سیدجابر در نزدیکی شهر حمیدیه، هر روز تن‌های ناخوش گاومیش‌هایشان را می‌بینند که به خاطر رسیدن به ذره‌ای آب در لجن می‌نشینند. این آلودگی و تشنگی سبب شده در ماه‌های گذشته هفتاد تا هشتاد گاومیش جنین‌شان را سقط کنند.به دلیل نبود آب وضعیت باقی گاومیش‌ها هم بهتر نیست. بیشترشان دچار بیماری‌های پوستی شده‌اند؛ پوست‌هایشان خشک شده و سوخته است. فرحان کعب‌عمیر، از گاومیش‌داران روستای سیدجابر به «پیام‌ما» می‌گوید از ۱۵۰۰ راس حیوانی که دارد؛ حداقل ۳۰۰ گاومیش وضعیت وخیمی دارند. «هر روز باید پنی‌سیلین تزریق کنند. هر آمپول قیمتش ۲۵۰ هزار تومان است. همه این هزینه‌ها با خودمان است و حمایتی نیست. اما مسئله ما الان بی‌آبی است که روزگارمان را سیاه کرده.» او بزرگترین گاومیش‌دار سیدجابر است، تعداد گاومیش‌هایش از دیگر دامداران بیشتر است و حالا سقط جنین گاومیش‌ها که ممکن است در روزهای آینده هم شاهدش باشد از لحظات سخت و دردناک زندگی شده است. «گاومیش‌هایمان بخاطر نبود آب در لجن غوطه خوردند و آنقدر این آسیب‌زا بوده که حالا حدود هشتاد جنین سقط شده روی دستمان باقی مانده است.»
برای کعب‌عمیر زندگی در سال‌های گذشته و دامداری خاطره‌ای است روشن که تلخی خشکسالی سال‌های اخیر آنها را شسته و انگار که کرخه هم خاطره زندگی گاومیش‌ها و مردم کنارش را دیگر به یاد نمی‌آورد. «دامپزشک آوردیم. گفت تقصیر کم‌آبی است که حیوان اینطور مریض است. بارها و بارها اعتراض کردیم که چرا آب رودخانه را بستید. فقط یک جواب می‌دهند: خشکسالی است. چاره‌ای نداریم. سد کمبود آب دارد و نمی‌توان کاری کرد.» کعب‌عمیر می‌گوید در سال‌های گذشته اطراف منطقه کشت برنج پررونق بود و آب بسیاری صرف برنج‌کاری می‌شد اما امسال به برنج‌کاران هم اجازه کار نداده‌اند. او که همه عمرش کنار رودخانه و گاومیش‌هایش سر شده حالا می‌پرسد باید چه کنم؟ این شغل آبا‌و‌اجدادی آنها و محل درآمد و گذران زندگی است. بدون این‌ها چه باید کرد؟ کعب‌عمیر جواب خودش را می‌دهد: «باید به جای دیگری کوچ کرد. دیگر نمی‌شود اینجا ادامه داد. برویم جایی که آب باشد.
گزارش: فروغ فکری
تاریخ انتشار : 31 اردیبهشت 1400, 22:15
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر
