» *"بیکاری" در کهگیلویه، اسم رمز حمله به موحد و موج سواری رقبای انتخاباتی

دکتر روح الله قابضی

یکی از موضوعاتی که همواره در فصل انتخابات به طور جدی مطرح میشود بحث بیکاری در جامعه است.

 کلید واژه ای که مستمسکی برای جولان دادن بر علیه رقبا و حمله به نمایندگان مستقر در مجلس میباشد. 

با توجه به اینکه معضل بیکاری امروز در تار و پود جامعه ریشه دوانده و طیف گسترده ای از مردم را متاثر ساخته، متاسفانه عده ای با سوء استفاده از احساسات پاک مردم سوار بر این موج گردیده و در کمال بی انصافی تمام مشکلات بیکاری فعلی در منطقه ی کهگیلویه بزرگ را به نماینده ی فعلی یعنی جناب آقای موحد نسبت میدهند.

 در این نوشتار تلاش میشود به زبان ساده چند نکته ای در خصوص بیکاری ساختاری در کشور و در کهگیلویه مطرح شود.

گرچه بیکاری در کشور دارای ابعاد و مولفه های مختلفی است که نیازمند ریشه یابی و بررسی دقیق علمی است اما در این مرقومه تلاش میشود این معضل در حد امکان ساده سازی و یا به عبارتی بومی سازی شود.

 *نکته اول* اینکه همگان می دانند معضل بیکاری در ایران یکی از بزرگترین مشکلات ساختاری اقتصادی و مهمترین دغدغه ارکان اصلی کشور است، لذا ریشه کن کرده بیکاری در سطح کلان ملی نیازمند اتخاذ سیاست های کلان مالی و پولی و به طور کلی مستلزم تخصیص بهینه منابع مالی و انسانی و فیزیکی در اقتصاد است.

*نکته دوم* اینکه برای حل مشکل بیکاری در ایران راه حل های متعددی مطرح میشود از جمله تربیت نیروی کار ماهر و مولد،توسعه شرکتهای دانش بنیان، حمایت از مشاغل خانگی و روستایی، اصلاحات بانکی و ده ها مورد دیگر.

در این میان مهمترین راهکار حل مشکل بیکاری توسعه ی سرمایه گذاری و رونق تولید در جامعه است.

 *نکته سوم* اینکه امروز معضل بیکاری تنها اختصاص به کهگیلویه ندارد و کل کشور درگیر این موضوع میباشد، البته با شدت و ضعف مناطق محروم از جمله کهگیلویه با توجه به شرایط خاص و عدم وجود زیر ساخت های لازم و محرومیت مزمن، با نسبت بیشتری درگیر این مشکل میباشد.

در این میان سوال مهم و اساسی که همیشه مطرح بوده این است که به راستی چه کسی مسئول ایجاد اشتغال در کشور است؟ دولت، نماینده، استاندار، فرماندار و یا بخش خصوصی؟

به نظر میرسد مهمترین نکته و به عبارتی بیت الغزل موضوع در این بخش نهفته است. سوال خیلی ساده ای است که جواب آن بسیار سخت است. سالهاست در کشور این موضوع در سطح کلان ملی مطرح هست و بارها وزرای کار به مجلس احضار شده اند که پاسخ این سوال را بدهند اما متاسفانه هیچ کس پاسخ دقیقی به این سوال نمی‌تواند بدهد. به عبارتی پاسخ این سوال سهل و ممتنع است.

 یکی از مشکلات موجود که پاسخ این سوال را مشکل نموده در هم تنیدگی و تنوع متولیان اقتصاد کشور و به هم ریختگی مرز میان بخش خصوصی و دولت می باشد. به عنوان نمونه رابطه میان بانک مرکزی و وزرات اقتصاد و سازمان برنامه و بودجه و سایر نهادها باعث گردیده هیچ کدام از مسئولان نتوانند پاسخگوی حوزه ی خود باشند. 

چند وقت پیش در همایشی وزیر صمت به روشنی بیان کرد که مثلا در حوزه تولید که ظاهرا متولی آن وزارت صمت می باشد اما ایشان به صراحت گفت من وزیر التماس هستم و اختیارات بخش تولید میان مراجع مختلف توزیع گردیده و بخش کوچکی از موضوع در اختیار وزیر صمت است در حالی که عموم جامعه ظاهرا وزیر صمت را متولی تولید در کشور میدانند.

 آنچه بیان شد شرح مختصری از مشکل بیکاری در جامعه ایران بود‌.اما در خصوص شرایط خاص منطقه کهگیلویه شاهد هستیم که امروز در هر محفل و مجلسی هر فردی به هر عنوان تریبونی به دست میاورد از بیکاری سخن میگوید و بلافاصله موحد را مسئول و متهم بیکاری امروز کهگیلویه معرفی کرده و خود را قهرمان داستان معرفی میکند. اگر خدای ناکرده برای یک عزیز و همشهریان ما در گوشه ای از کشور در جاده ای تصادف ناگواری رخ میدهد بلافاصله موحد معرفی می شود.

 جهت اطلاع و استحضار نامزدهای محترم باید گفت از برنامه پنج ساله سوم توسعه دولت از انجام سرمایه گذاری و تصدی گری در اقتصاد منع گردیده و در ادامه در بحث اصل ۴۴ قانون اساسی و طرح مولد سازی دولت نه تنها سرمایه گذاری با هدف تصدی گری و بنگاه داری انجام نمیدهد بلکه باید خیلی از بنگاه های دولت هم باید به بخش خصوصی واگذار شود. بنابراین توسعه سرمایه گذاری و تولید معطوف به بخش خصوصی شده است. دولت تنها به عنوان حاکمیت نقش حمایتی به عهده دارد.

 از طرف دیگر سرمایه گذار بخش خصوصی به دنبال کسب سود و از طرفی امنیت سرمایه گذاری است.سرمایه گذاری نیازمند زیر ساخت های فیزیکی و فرهنگی از جمله جاده ،فرودگاه،اب و ده ها مورد دیگر است. 

با حرف و شعار نمیتوان سرمایه گذار را راغب به سرمایه گذاری نمود. 

سرمایه دنبال عدد و رقم و کسب سود است. این در حالی است که بسیاری از زیر ساخت های موجود در کهگیلویه در دوران نمایندگی موحد ایجاد شده که از حوصله این نوشتار خارج است. بیرون گود نشستن و حرف زدن بسیار راحت است.امروز هر کدام از نامزدهای محترم در هر مکانی که فرصت صحبت و حضور دارند تمام توجه و تاکید آنها این است که باید فلان کارخانه و فلان سرمایه گذاری انجام شود و این را وظیفه نماینده میدانند و از این جهت نماینده فعلی را به باد انتقاد میگیرند.

 یک مغلطه آشکاری اینجا وجود دارد با توجه به ماهیت وظایف نمایندگی نماینده مجلس ایجاد اشتغال با شرایطی که عرض شد ارتباطی با نماینده مجلس ندارد اما متاسفانه در مناطق ما نمایتده مسئول اشتغال و متهم ردیف اول بیکاری معرفی میشود چون در برخی موارد به دوره نمایندگی آقای تاجگردون نماینده گچساران اشاره شده و مقایسه میشود بد نیست به این موضوع هم اشاره شود. همه میدانیم یکی از نمایندگان تاثیر گذار استان در ادوار گذشته مجلس جناب آقای تاج گردون بود که در جایگاه ریاست کمیسیون برنامه و بودجه مجلس حدود ۷ سال حضور داشت. ایشان با تمام توان و نفوذ و اعتباری که داشت نتوانست در حوزه سرمایه گذاری مولد اقدام موثر و جدیدی در گچساران انجام دهد. تازه آن هم در گچساران که نسبت به کهگیلویه در زیر ساخت های توسعه وضعیت بهتری دارد. تنها پتروشیمی گچساران بود که مربوط به سالها پیش بود و در دوره ایشان هم مقداری پیشرفت کرد.کاری که در کهگیلویه هم در دوره آقای موحد در حال انجام است. در واقع مقصر آقای تاجگردون یا موحد ویا هر نماینده دیگری نیست ساختار کشور چنین محدودیت هایی را پیش روی آنان قرار میدهد.در چنین شرایطی اشتغال فرد محور و خواهش محور می شود.نماینده مردم با ابرو زدن به فلان و وزیر و یا فلان مدیر عامل شرکت خصوصی و با خواهش و تمنا تعدادی از افراد بیکار را جذب بازار کار مینماید که از این جهت جناب آقای موحد نیاز به معرفی ندارد.

 بنابراین در خاتمه به همه عزیزان چه آنهایی که نامزد انتخابات هستند چه افرادی که در محافل و مجالس تریبونی به دست دارند و عموم فعالان عرصه انتخابات توصیه میشود در مقوله بیکاری با احساسات مردم بازی نکنند.در خصوص این موضوع با اطلاعات دقیق و پذیرش واقعیت های موجود سخن گفته شود نه بر اساس بازی با احساس مردم و جذب رای آنان . انتخابات چند ماه آینده تمام میشود اما آثار و تبعات این موج سواری های کاذب و انتظارات فزاینده مترتب بر ان یقه آنها را خواهد گرفت.