» روشنفکران مدافع حاج عدل ؛فحاشی و تهمت به منتقدان..

چیزی که غم‌انگیز است و ما این روز‌ها بیش از هر زمان دیگری با آن مواجهیم، تقلیل واژه روشنفکر در حد متجدد و باکلاس با رویکرد فرهنگ غربی است! روشنفکر‌های محبوب ما نه ایده می‌دهندو نه دردشناسند، بلکه عادت دارند خلاف مسیر آب شنا کنند و این تغییر جهت‌های به اصطلاح شجاعانه آن‌ها را روشنفکر می‌کند.



هر کسی یک رفتار ضدفرهنگی را به فرهنگ تبدیل کند و روی اعتقادش پافشاری کند می‌شود روشنفکر! متأسفانه نمونه این موضوع را در تغییر سبک نگرش و به تبع آن، در سبک دفاع بعضی‌ها ؛ از حاج عدل هاشمی پور وبه اسم روشنفکر می‌بینیم.

روشنفکر و روشنفکری معنا و مفهومی متعالی دارد

روشنفکر را در لغت به معنی فکور و متجدد می‌دانند.



در معنای عام نیز به کسی اطلاق می‌شود که دارای فکر و نگاه روشن، نو و آگاه به زمان می‌باشد و متفکرانه، معقول و دور از تعصبات و احساست غیرمعقول فکر و عمل می‌کند.



در فرهنگ معاصر فارسی نیز روشنفکر به شخص دارای بینشی آگاهانه، منطقی و دور از خرافه و تعصب تعریف شده است.



اولین معنای متبادر شده به ذهن درخصوص واژه روشنفکر همین معناست. به همین جهت در تصور عموم افراد، روشنفکر معنایی مثبت، مطلوب و متعالی دارد و یک نوع امتیاز و افتخار به حساب می‌آید. 

روشنفکر، فکری باز و روشن دارد و هر وقت امکان بحث پیش می‌آید، آرای خود را عرضه می‌کند، ولی آنچنان انگیزه‌ای برای اشاعه معرفت‌شناسی جدید ندارد یا اگر دارد مایل نیست بابت آن هزینه گزافی بپردازد.



در واقع روشنفکر برای اداره جامعه تئوری خلق می‌کند که ممکن است این تئوری از ذات جامعه نشئت بگیرد.



گاهی انسان‌ها به خواب می‌روند و واقعیات را آنطور که باید نمی‌بینند.



اینجاست که کار روشنفکر در می‌آید، همگان را بیدار کند و زنگ هشدار و آگاهی را به صدا دربیارود. 

استاد مطهری معتقد است، روشنفکر باید به موضع و مسئولیت طبقاتی خود آگاه و با فرهنگ و شخصیت‌های ملی خویش آشنا باشد و به روابط خود با همه انسان‌های دیگر آگاهی داشته و سعی کند جامعه را آگاه و مردم را برای رهایی و آزادی به حرکت دربیاورد. از نظر دکتر مطهری روشنفکر یعنی دردشناس جامعه که دنبال رفع دردهاست.

در باب معنا و مفهوم روشنفکری در حوزه علوم انسانی مقالات و کتاب‌های زیادی به تبیین این واژه پرداخته‌اند که نگارش آن در این یادداشت نه لازم است و نه در حوصله مخاطبان می‌گنجد. 

تغییر معنا و کاربرد روشنفکری در عمل!

روشنفکری یک جریان است که در همه جوامع وجود دارد و معنا و ملاک تشخیص روشنفکر‌ها به مردم آن جامعه ربط دارد..

روشنفکر یعنی همیشه ساز مخالف بزنی.



لازم نیست اهل مطالعه باشی، همین که هر چه دیگران گفتند تو با قدرت رد کنی یا هرچه دیگران بر سرش اتفاق نظر دارند تو ساز مخالف بزنی و حرف خودت را به کرسی بنشانی، کافی است.



روشنفکر شدن به همین راحتی است.



کافی است چند تا جمله از نیچه و شوپنهاور حفظ باشی و هر جا لازم بود به رخ دیگران بکشی.



کافی است با مذهب و اعتقادات مردم مخالف باشی، کافی است به جای چای و دمنوش مهمانت را به یک فنجان قهوه دعوت کنی و کتاب‌های سنگین در کتابخانه‌ات بگذاری، طوری که به راحتی در معرض دید باشد! 

کافی است برای روشنفکرشدن هر روز نسبت به مسائل جامعه غر بزنی و پست‌های تحریک‌آمیز در صفحه‌ات بگذاری.



در فست فود‌های خاص غذا بخوری و برند سیگارت هم متفاوت از بقیه باشد..

حالا و در جامعه ی امروزی کهگیلویه؛ روشنفکری و نخبه بودن را با مغالطه و هوچی گری گره میزنند و به جای مطالعه و تحصیل و یادگرفتن و تحول در مبانی بنیادین جامعه، برخی تلاش می کنند تا با نوشتن برخی مطالب و توهین نامه ها و مخالفت ها با یک فکر یا جریان اجتماعی یا شخصیت سیاسی و یا عملکرد یک مدیر یا نماینده؛ خود را روشنفکر جلوه داده و دیگران را اُمل و متحجر قلمداد کنند و با مخالفت های نابه جا و رفتارهای نامتناسب ، جامعه و گفتمان ها را به زاویه و انزوا برده و در صدد پاک کردن صورت مساله برآیند و به طور کلی خود و تفکر خویشتن را تفکر غالب بدانند.



آنچه این روزها آفت بزرگ کهگیلویه شده است خودبرتربینی تعداد محدودی از این افراد میباشد که در رسانه ها با ترسیم دوگانگی نماینده ی سابق و فعلی، هر گونه انتقادی از نماینده ی دلخواهشان را تحجر و گزارش عملکرد نماینده ی رقیب راسیاه نمایی و گاهی تملق قلمدادمی کنند.



این طیف از افراد از حاج عدل هاشمی پور قدیسی ساخته اند که هیچ کس حق انتقاد از ایشان را ندارد و عملکرد و تصمیمات حاج عدل را اصولی و عملکرد دیگران را غیر قانونی می دانند.



ما نیز از برخی عملکردهای حاج عدل تشکر می کنیم و در پیشرفت برخی پروژه های عمرانی ایشان را مستحق تقدیر میدانیم اما در برخی دیگر از تصمیمات و عملکردهایش واقعا بسیار غیر اصولی و نادرست رفتار کرده اند.



در مباحث عمرانی تا حرفی میشود فورا لیستی از پروژه های بر زمین مانده را ردیف می کنند و از کارهایی دَم میزنند که بدیهی ترین وظایف نماینده بوده است که اگر نماینده برای پیشرفت حوزه ی انتخابیه این کارها را انجام ندهد پس برای چه کاری ۴ سال به وکالت از مردم به مجلس میرود؟ به شهروندان امرونهی می کنند که شما حق ورود به پروژه ی نیروگاه سیکل ترکیبی را ندارید!! نیروگاهی که اگر حاج عدل به حرف کارشناسان و اهل فن گوش میدادند و در کنار ایستگاه تقویت فشار روستای سرپری اجرایش میکردند اکنون به تمام انتظارات مردم در بحث خاموشی ها و تامین انرژی مورد نیاز طرح های صنعتی پایان داده بود و طرح نیز تمام و کمال به پایان رسیده بود نه اینکه بعد از ۴ سال زخمی سرباز کند که زمین محل اجرای پروژه ی نیروگاه مورد مناقشه ی دو طایفه از دو شهرستان می باشد.



طرح کاغذی حاج عدل هیچ گشایشی در روند اعتلای کهگیلویه نداشتند بلکه بار بزرگی بر دوش نماینده ی فعلی و نمایندگان آینده گذاشته است.



آخر با کدام منطق و تعقل این همه پروژه ی بدون ردیف اعتباری و بودجه را کلنگ زنی کردند به جز لابی و استفاده از اعتبار تاجگردون که در دوره ی حاج عدل مرد اول مجلس بودند.



شما که لاف فرودگاه را میزنید بنویسید از ۴۰ میلیارد تومان اعتبار اولیه چه مقدار بودجه اش را در محل اجرای طرح هزینه کردید و طرح چند درصد پیشرفت فیزیکی داشته است؟ بله در مورد گاز رسانی که شعار حاج عدل این بود: این کارها خوراک من است ... هاشمی پور در گاز رسانی موفق عمل کرد ولی در سایر موارد فقط با گفتار درمانی و شعارهای تکراری دوره اش را به پایان برد.


گوشی تلفنش که همیشه خاموش بود و از بس شماره ی تلفن همراه عوض کردند که مردم در گوشی هایشان از سردار ۱.. سردار۲.. تا سردار ۱۲ هم سیو کرده بودند.



در قول هایش از بس مردم را به تهران و از تهران به دهدشت دعوت کرد که آنچه که مردم بابت کرایه و بلیط اتوبوس و هواپیما و هزینه ی اقامت در تهران دادند میتوانستند حداقل مغازه ای در شهر برای اشتغالشان راه بیاندازند.



در طرح هایی که اصلا پیشرفتی نداشتند و فقط هزینه ای برای سازمان ها و دولت بود و کلنگ زنی تنها هنرش بود هم بگوئید.



از بیمارستان ۳۲ تختخوابی چرام که در تاریخ هفتم فروردین ۹۶ با تفاهم نامه ای با بنیاد برکت شروع شد اگر در دوسال بعد کار میشد حداقل تا ۶۰ درصد رشد فیزیکی داشت یا بیمارستان بهمئی یا لنده..



انصاف به خرج بدهید و از کارخانه ی شن و ماسه و تولید آسفالت کهگیلویه بنویسید که متولی آن بنیاد مسکن بود ولی با مشورت اشتباه و جانمائی غلط در منطقه ای که به شدت مورد مناقشه ی دو روستا بود و تا یک میلیارد هزینه ی تسطیح و برق رسانی و حفر چاه عمیق برای تامین آب آن شد ولی باز هم در معارضات مردمی تعطیل شد حرفی بگوئید.



اصلا چرا هر طرحی حاج عدل بنا نهاد درگیر معارضات بود؟ از نیروگاه تا طرح آب ۴ شهر و کارخانه ی شن وآسفالت و معادن و حتی کارخانه ی سیمان سپو.. دوستانی که خود را روشنفکر می دانید و دیگران را محق در بیان نظرات و انتقاداتشان نمی بینید؛ دست از دُگم بازی و تعصب بردارید و بگذارید مردم نظراتشان را بیان کنند و فورا با سیل تهمت و فحاشی و ادبیات نامناسب ؛ بیسوادی و تعصب خود را بیشتر از این به جامعه نشان ندهید بلکه با منطق و استدلال و مستند پاسخ مخالفان و منتقدان خود را بدهید.



اینکه هر کسی در انتقاد از عملکرد هاشمی پور مطلبی نوشت فورا به سهم خواهی و قومیت طلبی و شکست در مطالبات شخصی و باج گیری متهم میشود برای چند نفر جواب میدهد؟ اینگونه که شما به منتقدان انگ میزنید انگار حاج عدل از یک کره ی دیگر آمده بود و کل کهگیلویه دشمن وی بوده و از وی باج خواهی می کردند.



دیگر سیاه نمائی و ژست روشنفکری و به کار بردن کلمات ثقیل و خارج از ادب جوابگوی مطالبات مردم نیست بلکه مردم سوالاتی دارند و انتظار دارند به جواب سوالاتشان پاسخ درست و قانع کننده ای داده شود.



چرا حاج عدل را فارغ از اشتباه می دانید و بقیه را گناهکار؟ پاسخ شما برای طرح هایی که به خاطر رضایت فلان لیدر در روستا و زادگاهش جانمائی شده و نتیجه ای نداشته به جز هدر رفت سرمایه ی دولت، چیست؟ شما در طرح پاتاوه دهدشت که حاج عدل ۴ سال به عنوان وکیل مردم و سالها به عنوان کارفرما و یا پیمانکار آن دخیل بودند و بارها در مصاحبه هایش قول افتتاح و زیر بار ترافیک رفتن آن را در خرداد ۹۸ داد چه جوابی دارید؟ اصلا فایناس و ۹۰ میلیون یوروی کارخانه سیمان چه شد؟ جاده ی برفکون و چاسخار به کجا رسید؟ پروژه ی آب و برق توگبری چه سرانجامی پیدا کردند؟ پمپاژ آب برای شمس آباد چرام و حومه ی غربی چه شد؟ بهتر است به جای توهین و فحاشی و عباراتی که شایسته ی خود و شخصیت خودتان می باشد با روشنگری و صبوری به سوالات آحاد مردم جواب بدهید.



بهتراست برگردید و هزاران نامه ای را که از مردم گرفتید مطالعه کنید و درد مردم را بهتر بفهمید.



بهتر است به جای گستاخی و نوشتارهای بی محتوا به زنان و مردان روستائی فکر کنید که از آنان شماره ی کارت بانکی و شماره حساب گرفتید تا هزینه ای برای گذران زندگی شان واریز کنید و هنوز انتظار شما را می کشند و با شماره های خاموش شماها تماس می گیرند باشید.



اصلا بهتر است به میراثی که برای کهگیلویه بر جا گذاشته اید باشید که این همه طرح کاغذی از راه و معدن و بهداشت و آب و نیرو و انرژی و... که اگر بودجه ی کل کشور را به آنها تزریق کنید شاید بتوان برخی ها را به کمال رسانید ؛ بیاندیشید.. وقتی با گفتار درمانی به جائی نرسیدید به توهین و ناسزاگوئی روی آوردید.



شما که خود را روشنفکر می دانید آگاه باشید رسالتتان خیلی سنگین است پس با مستندات و با تعقل با منتقدان برخورد کنید.

برخی مطالب را از نوشتار خانم مرضیه بامیری وام گرفته ام.

یعقوب درویشیان