ادبیات فارسی آسمانی خیالانگیز دارد. هر ستاره از این آسمان نوری است بیبدیل. یکی از این ستارههای پر فروغ سعدی است. ابومحمّد مُشرفالدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی (۶۰۶ – ۶۹۰ هجری قمری) استاد سخن پارسی است.
هر آنچه که از سعدی بهجا مانده درسی بی رقیب. او که عارفی تمام بود و اشعارش تسلی بخش روح هستند به سال ۶۹۰ هجری سر به بالین خاک نخواهد. آرامگاه سعدی باغی رویایی است در دل شیراز.
این آرامگاه روزگاری پر فراز و نشیب را پس از شیخ سپری کرد. هر ایام نقشی از خاطره برتن مقبره سعدی بهجا گذاشت. سعدیه مکانی است که در آن میتوانید ساعاتی با روانی آسوده قدم بزنید و خیال ببافید.
به گزارش راک نیوز از مرکز استان فارس؛ به مناسبت یکم اردیبهشت یادروز سعدی آرامگاه این شاعر نامی پارسیگوی صبح امروز با حضور اعضای شورای شهر و شهردار شیراز، کمالی سروستانی رییس مرکز سعدی شناسی و کارشناسان میراث فرهنگی گلباران شد.
» اخبار مرتبط:
» اشتراک گزاری خبر